ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา บัน, หน้าบัน, ทุ, เม็ด, ยาหัด, อปรัณณชาติ, กระยาทิพย์, งั่ว
จั่ว
หมายถึงก. ลากไพ่จากกองมาเปิด, เปิดไพ่ในกอง.
หมายถึงน. เครื่องบนแห่งเรือนที่ปิดด้านสกัดหลังคาสำหรับกันลมและแดดฝน มีรูปเป็นสามเหลี่ยม, หน้าจั่ว ก็ว่า.
หน้าจั่ว
หมายถึงน. เครื่องบนแห่งเรือนที่ปิดด้านสกัดหลังคา สำหรับกันลมและแดดฝน มีรูปเป็นสามเหลี่ยม, จั่ว ก็ว่า; (คณิต) เรียกรูปสามเหลี่ยมที่มีด้านคู่หนึ่งยาวเท่ากันว่า สามเหลี่ยมหน้าจั่ว.
หน้าบัน
หมายถึงน. จั่ว (ใช้แก่ปราสาท โบสถ์ วิหาร เป็นต้น).
บัน
หมายถึงน. จั่ว (หน้าจั่วของปราสาท โบสถ์ วิหาร เรียกว่า หน้าบัน).
ไม้จั่วไพ่
หมายถึงน. ไม้ที่ใช้ช่วยในการเปิดไพ่หรือลากไพ่จากในกองออกมาจั่ว ในการเล่นไพ่ตอง.
ปีกนก
หมายถึงน. ส่วนของหลังคาที่อยู่ใต้จั่ว.
ยิงลม
หมายถึงน. เรียกตัวไม้ประกอบเครื่องบนหลังคาเรือน ทำหน้าที่ยันอยู่ข้างหลังจั่ว ตั้งทแยงปลายข้างหนึ่งยันกับขื่อเพื่อเสริมให้จั่วมั่นคง.
ลูกฟักหน้าพรหม
หมายถึงน. ไม้กรุในช่องจั่วลูกฟักเรือนทรงไทยเพื่อกันฝนสาด.
ขื่อกะละปังหา
หมายถึงน. ขื่อด้านสกัดหัวท้ายสำหรับรับหน้าจั่วและติดกลอนปีกนก.
รักดีหามจั่ว รักชั่วหามเสา
หมายถึง(สำ) ก. ใฝ่ดีจะมีความสุขความเจริญ ใฝ่ชั่วจะได้รับความลำบาก.
ถลก
หมายถึง[ถะหฺลก] ก. ดึงรั้งให้สูงขึ้นอย่างถลกผ้านุ่งถลกแขนเสื้อ, ดึงให้หลุดลอกออกมาอย่างถลกหนังหัว; จั่วไพ่ที่กำลังรอกินด้วยตัวเอง, ถ้าจั่วไพ่ขึ้นมาเข้าเศียรที่กำลังรอกินด้วยตัวเอง เรียกว่า ถลกเศียร, ถก ก็ว่า.