ตัวกรองผลการค้นหา
ท้องร่อง
หมายถึงน. ทางนํ้าที่ขุดลงไปเป็นลำรางเพื่อขังนํ้าไว้รดต้นไม้เป็นต้น.
คู
หมายถึงน. ร่องนํ้าที่ขุดขึ้นเพื่อชักน้ำหรือเก็บนํ้าไว้ใช้เป็นต้น เช่น คูสวน, ร่องน้ำที่ขุดขึ้นเพื่อเป็นเครื่องกีดขวางป้องกันที่นอกกำแพงเมือง เช่น คูเมือง.
หมายถึงก. กิริยาที่นกบางชนิดเช่นนกเขาหรือนกพิราบขันหรือร้อง, โดยปริยายหมายความว่า พูดแทะโลมกัน เช่น ข้อยคูดนูแนบนิทรา. (สรรพสิทธิ์).
ไว้เหลี่ยมไว้คู
หมายถึงก. แสดงชั้นเชิงอย่างคมคาย เช่น จะเป็นนักเลงต้องไว้เหลี่ยมไว้คูบ้าง.
ขี้ลอก
หมายถึง(ปาก) น. ดินที่ลอกขึ้นมาจากท้องร่อง.
ข้าง ๆ คู ๆ
หมายถึงว. ออกนอกแนวนอกเรื่องอย่างไม่สมเหตุสมผล เช่น เถียงไปข้าง ๆ คู ๆ.
ลำเวียง
หมายถึงน. ค่ายระเนียด, คูเมือง.
จุ๊กกรู๊
หมายถึงว. เสียงนกเขาขันคู, กรุกกรู๊ ก็ว่า.
ปริขา
หมายถึง[ปะ-] น. คู; สนามเพลาะ. (ป., ส.).
คำพ้องรูป
หมายถึงคำที่เขียนเหมือนกันแต่มีความหมายต่างกัน เช่น ขัน (น้ำ) กับ (ไก่) ขัน คู (ร่องน้ำ) กับ (นกเขา) คู.
สนามเพลาะ
หมายถึงน. คูที่ขุดกำบังตัวในเวลารบ.
บริขา
หมายถึง[บอริ-] (แบบ) น. คู, สนามเพลาะ. (ป. ปริขา).