ค้นเจอ 14 รายการ

เชื่อง

หมายถึงว. ไม่เปรียว, ที่คุ้นกับคน, (ใช้แก่สัตว์).

คุ้น

หมายถึงก. รู้จักชอบพอกันมานาน เช่น เป็นคนคุ้นกัน, เคยผ่านหูหรือผ่านตาบ่อย ๆ เช่น คุ้นหน้า คุ้นตา คุ้นหู.

ขุนไม่เชื่อง

หมายถึง(สำ) ว. เลี้ยงไม่เชื่อง มีแต่เนรคุณ.

เลี้ยงไม่เชื่อง

หมายถึงก. อาการของสัตว์บางชนิดเช่นนกกระจอกแม้จะเอามาเลี้ยงอย่างไร ๆ ก็ไม่เชื่อง, โดยปริยายหมายความว่า เนรคุณ.

ทานต์

หมายถึง(แบบ) ว. เชื่อง, ใจเย็น, ใจดี. (ส.).

ขุนไม่ขึ้น

หมายถึง(สำ) ว. เลี้ยงไม่เชื่อง มีแต่เนรคุณ.

ชิน

หมายถึงก. เคยมาแล้วบ่อย ๆ, คุ้นหรือเจน.

ผิดอากาศ

หมายถึงก. ผิดไปจากอากาศที่เคยคุ้น, แพ้อากาศ.

แห

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้, อีสาน) ว. เปรียว, ไม่เชื่อง.

เปรียว

หมายถึง[เปฺรียว] ว. ไม่เชื่อง, ว่องไว, (ใช้แก่สัตว์บางชนิดเช่นนกหรือไก่เป็นต้นที่ไม่คุ้นคน), โดยปริยายใช้แก่สิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น; เพรียว.

เจน

หมายถึงว. คุ้น, ชิน, เช่น เจนตา, ชำนาญ เช่น เจนสังเวียน,จำได้แม่นยำ เช่น เจนทาง.

หน้าเดิม

หมายถึงว. ที่เคยเห็นหรือรู้จักกันมาเป็นเวลานานจนคุ้นตา เช่น งานนี้มีแต่คนหน้าเดิม, หน้าเก่า ก็ว่า.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ