ค้นเจอ 209 รายการ

ขายปลีก

หมายถึงก. ขายเป็นส่วนย่อย, ขายตรงแก่ผู้บริโภคใช้สอย.

ย่อย

หมายถึงก. ทำเป็นส่วนเล็กส่วนน้อยโดยแยกจากส่วนใหญ่ เช่น ย่อยหิน; ทำให้ละลายจนซึมซาบได้ เช่น ย่อยอาหาร. ว. เรียกส่วนน้อยที่แยกจากส่วนใหญ่ เช่น ส่วนย่อย กลุ่มย่อย, เบ็ดเตล็ด, ไม่สำคัญ, เช่น ข่าวย่อย, เรียกละครเรื่องสั้น ๆ ว่า ละครย่อย; เรียกธนบัตรที่ราคาน้อยกว่าฉบับที่มีราคามากว่า ธนบัตรย่อย หรือ แบงก์ย่อย.

ขาย

หมายถึงก. เอาของแลกเงินตรา, โอนกรรมสิทธิ์แห่งทรัพย์สินให้แก่กันโดยตกลงกันว่าผู้รับโอนจะใช้ราคาแห่งทรัพย์สินนั้น มีหลายลักษณะ คือ ชำระเงินในขณะที่ซื้อขายกัน เรียกว่า ขายเงินสด, ขายโดยยอมเก็บเงินอันเป็นราคาของในวันหลัง เรียกว่า ขายเชื่อ, (เลิก) เอาเงินเขามาโดยยอมตนเข้ารับใช้การงานของเจ้าเงิน เรียกว่า ขายตัวลงเป็นทาส.

ปลีก

หมายถึง[ปฺลีก] ก. แยกหรือหลีกออกจากหมู่จากพวกไป, ย่อยออกไปจากส่วนใหญ่ เช่น ขายปลีก เงินปลีก.

ละครย่อย

หมายถึงน. ละครชวนหัวเรื่องสั้น ๆ.

ย่อยข่าว

หมายถึงก. หยิบยกเฉพาะประเด็นสำคัญของข่าวมากล่าว.

ธนบัตรย่อย

หมายถึงน. ธนบัตรที่ราคาน้อยกว่าฉบับที่มีราคามากกว่า, แบงก์ย่อย ก็ว่า.

ขายเงินเชื่อ,ขายเชื่อ

หมายถึงก. ขายโดยยอมเก็บเงินอันเป็นมูลค่าในวันหลัง.

ขายเงินผ่อน

หมายถึงก. ขายโดยผู้ซื้อชำระเงินเป็นงวด ๆ.

ขายเงินสด

หมายถึงก. ขายโดยผู้ซื้อชำระเงินในขณะที่ซื้อขายกัน.

ขายส่ง

หมายถึงก. ขายเป็นจำนวนมาก ๆ แก่ร้านค้าย่อยหรือร้านที่เป็นลูกค้าประจำ.

ขาดตลาด

หมายถึงก. ไม่มีขายในท้องตลาดอย่างที่เคยมี.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ