ค้นเจอ 148 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา กังขา

กัง

หมายถึงน. ชื่อลิงชนิด Macaca nemestrina ในวงศ์ Cercopithecidae ขนสีน้ำตาลอมเทา หางสั้นงอโค้งขึ้นไปทางด้านหลัง ทางปักษ์ใต้ใช้เก็บมะพร้าว, กะบุด ก็เรียก.

กะบุด

หมายถึงดู กัง.

กังสะ

หมายถึง(แบบ) น. สัมฤทธิ์ เช่น ดั่งดามพะกังสกล่อมเกลา. (สมุทรโฆษ). (ป.).

จา

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ, อีสาน) ก. พูด, กล่าว.

กังกะ

หมายถึง(แบบ) น. เหยี่ยว เช่น เกิดเป็นภักษแก่กังกโกรญจคฤธรกา บินมาวว่อนร่อน ก็ร้อง. (สมุทรโฆษ).

จาตุ,จาตุ-

หมายถึงว. แปลงมาจาก จตุ หมายความว่า สี่, ใช้ประกอบหน้าคำที่มาจากภาษาบาลี.

พูดจา

หมายถึงก. พูด.

จาคะ

หมายถึงน. การสละ, การให้ปัน. (ป.; ส. ตฺยาค).

จาตุร,จาตุร-

หมายถึง[จาตุระ-] (แบบ) ว. แปลงมาจาก จตุร หมายความว่า สี่, ใช้ประกอบหน้าคำที่มาจากภาษาบาลี.

เจรจา

หมายถึง[เจนระจา] ก. พูด, พูดจากัน, พูดจากันเป็นทางการ. (ส. จรฺจา).

กามจาริน

หมายถึงครุฑ, ผู้ไปตามอำเภอใจ

เก้กัง,เก้ ๆ กัง ๆ

หมายถึงว. ขวาง ๆ รี ๆ, กีดเกะกะ, (ใช้แก่กิริยายืนและเดิน).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ