ผลการค้นหา

ค้นเจอ 203 รายการ

หรือคุณกำลังค้นหา กิเลส,กิเลส-

มารยาท

หมายถึง[-ระยาด] น. มรรยาท, กิริยาวาจาที่ถือว่าสุภาพเรียบร้อยถูกกาลเทศะ. (ส. มรฺยาทา; ป. มริยาท).

ค้นหาในบทความ

เสียมารยาท

หมายถึงก. แสดงกิริยาที่สังคมถือว่าไม่สมควร, เสียกิริยา ก็ว่า.

กริยา

หมายถึง[กฺริยา, กะริยา] (ไว) น. คำที่แสดงอาการของนามหรือสรรพนาม. (ส. กฺริยา; ป. กิริยา).

กริยานุเคราะห์

หมายถึง(ไว) น. กริยาที่ใช้ช่วยกริยาอื่น เช่น คง จะ ถูก น่า, กริยาช่วย ก็ว่า.

แช่มช้อย

หมายถึงว. มีกิริยามารยาทนุ่มนวลน่ารัก.

ทะลึ่งตึงตัง

หมายถึงก. มีกิริยามารยาทไม่เรียบร้อย ส่งเสียงเอะอะ.

เสียกิริยา

หมายถึงก. แสดงกิริยาที่สังคมถือว่าไม่สมควร, เสียมารยาท ก็ว่า.

กระโดกกระเดก

หมายถึงว. มีกิริยามารยาทไม่เรียบร้อย; โยกเยก, โอนไปโอนมา, โดกเดก ก็ว่า.

จะ

หมายถึงเป็นคำช่วยกริยาบอกอนาคต เช่น จะไป จะอยู่.

ผู้ดี

หมายถึงน. คนที่เกิดในตระกูลดี, คนที่มีมารยาทดีงาม.

จริยวัตร,จริยาวัตร

หมายถึงน. หน้าที่ที่พึงประพฤติปฏิบัติ; ความประพฤติ ท่วงทีวาจา และกิริยามารยาท.

โอ้

หมายถึงว. เสียงดัง, เปิดเผย, (ใช้แก่กริยาคุย).

คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ