ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา กระมึน, กระมัน, กระโห้
กระมึน
หมายถึง(โบ) ว. สูงคํ้าฟ้า, สูงเด่น, เช่น กายาศีรษะพลัดพราย หัวขาดเด็ดตาย จรลู่กระมึนเหมือนเขา. (เสือโค, บางฉบับเป็น ตระหมื้น), ตระมึน ก็ใช้, โดยมากเป็น ทะมื่น.