คำในภาษาไทย
กระมึน
หมายถึง(โบ) ว. สูงคํ้าฟ้า, สูงเด่น, เช่น กายาศีรษะพลัดพราย หัวขาดเด็ดตาย จรลู่กระมึนเหมือนเขา. (เสือโค, บางฉบับเป็น ตระหมื้น), ตระมึน ก็ใช้, โดยมากเป็น ทะมื่น.
คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน
กก กง กงเกวียน กงไฉ่ กฎหมายอาญา กฎหมายเหตุ กฎหมายเอกชน กฎเกณฑ์ กฎเสนาบดี ก็ ก๊ง
