ค้นเจอ 851 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา จราจร

จราจร

หมายถึง[จะราจอน] น. การที่ยวดยานพาหนะ คน หรือ สัตว์พาหนะเคลื่อนไปมาตามทาง, เรียกผู้มีหน้าที่เกี่ยวด้วยการนั้น; (กฎ) การใช้ทางของผู้ขับขี่ คนเดินเท้า หรือคนที่จูง ขี่ หรือไล่ต้อนสัตว์.

สัญญาณจราจร

หมายถึง(กฎ) น. สัญญาณใด ๆ ไม่ว่าจะแสดงด้วยธง ไฟ ไฟฟ้า มือ แขน เสียงนกหวีด หรือด้วยวิธีอื่นใดสำหรับให้ผู้ขับขี่ คนเดินเท้า หรือคนที่จูง ขี่ หรือไล่ต้อนสัตว์ ปฏิบัติตามสัญญาณนั้น.

ผิวจราจร

หมายถึงน. ผิวถนนที่ยวดยานพาหนะแล่นไปมา.

กฎ

หมายถึง[กด] (โบ) ก. จดไว้เป็นหลักฐาน เช่น ให้นายยกกระบัตรกฎปากหลากคำไว้. (กฎหมายอายัดทาส), ตรา เช่น ตรัสแก่ขุนศรีภูริปรีชาให้กฎเป็นตำราไว้. (อัยการเบ็ดเสร็จ), “พระมหาธรรมราชาก็ตรัสให้กฎลงมาให้เอาพระยารามเป็นพระยาพิชัย”. (พงศ. ๑๑๓๖). (เทียบ ข. กต่ ว่า จด). น. คำบังคับ เช่น จึ่งสมเด็จพระมหินทราธิราชเจ้าแผ่นดินก็ตรัสให้ทำตามกฎให้ลงมานั้นทุกประการ. (พงศ. ๑๑๓๖); (กฎ) ข้อกำหนดหรือข้อบัญญัติที่บังคับให้ต้องมีการปฏิบัติตาม เช่น กฎกระทรวง กฎหมาย; (วิทยา) ข้อกำหนดในเรื่องธรรมชาติตามที่ค้นคว้าได้. (อ. law).

สอบใบขับขี่

หมายถึงก. สอบเพื่อแสดงว่ามีความรู้ในกฎจราจรและสามารถขับขี่ยานยนต์ได้.

กฎมณเฑียรบาล

หมายถึง(โบ) น. กฎมนเทียรบาล.

ไหล่ถนน,ไหล่ทาง

หมายถึงน. ส่วนของถนนที่ติดอยู่กับทางจราจรทั้ง ๒ ข้าง.

หนังสือบริคณห์สนธิ

หมายถึง(กฎ) ดู บริคณห์สนธิ.

ข้อบังคับ

หมายถึง(กฎ) ดู กฎข้อบังคับ.

ซักค้าน

หมายถึง(กฎ) ดู ถามค้าน.

พยานบุคคล

หมายถึง(กฎ) ดู พยาน.

ให้ถ้อยคำ

หมายถึง(กฎ) ดู ให้การ.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ