ผลการค้นหา

ค้นเจอ 17 รายการ

หรือคุณกำลังค้นหา พัทธ,พัทธ-,พัทธ์

ใบพัทธสีมา

หมายถึง[-พัดทะ-] น. แผ่นหินที่ทำเป็นเครื่องหมายบอกเขตโบสถ์, ใบสีมา หรือ ใบเสมา ก็ว่า.

พัทธ,พัทธ-,พัทธ์

หมายถึง[พัดทะ-, พัด] ก. ผูก, ติด, เนื่อง. (ป.).

พัทธยา

หมายถึงน. เรียกลมที่พัดจากทิศตะวันตกเฉียงใต้ไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือในต้นฤดูฝนว่า ลมพัทธยา.

พัทธยากร

หมายถึงน. ค่าภาคหลวง.

สัมพัทธ์

หมายถึงว. ที่เปรียบเทียบกัน เช่น ความเร็วสัมพัทธ์ ความชื้นสัมพัทธ์. (ป., ส.).

ลมพัทธยา

หมายถึงน. ลมที่พัดจากทิศตะวันตกเฉียงใต้ไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือในต้นฤดูฝน.

พัทธสีมา

หมายถึงน. เขตที่สงฆ์กำหนดผูกขึ้นเพื่อใช้ทำสังฆกรรม มีขนาดพอจุภิกษุที่นั่งห่างกันคืบหนึ่ง ๆ ได้ไม่น้อยกว่า ๒๑ รูป.

นิพัทธกุศล

หมายถึง[นิพัดทะ-] น. กุศลที่ทำเป็นนิจ.

ปฏิพัทธ์

หมายถึงก. เนื่องกัน, ผูกพัน, รักใคร่. (ป. ปฏิพทฺธ; ส. ปฺรติพทฺธ).

นิพัทธ,นิพัทธ-,นิพัทธ์

หมายถึง[นิพัดทะ-, นิพัด] (แบบ) ว. เนือง ๆ, เสมอ, เนื่องกัน. (ป.).

ผูกพัทธสีมา

หมายถึงน. เรียกพิธีสังฆกรรมที่สงฆ์กำหนดเขตแดนขึ้น โดยมีหินเป็นต้นเป็นเครื่องหมาย ว่า พิธีผูกพัทธสีมา.

พัทธยา

หมายถึงน. จำนวนที่หักหรือริบเอาไว้เป็นภาคหลวง.

คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ