ตัวกรองผลการค้นหา
เสียงกังวาน
หมายถึงน. เสียงแผ่กระจายอยู่ได้นาน; กระแสเสียงแจ่มใส.
คำสนธิ
คำเป็น คำตาย คืออะไร
คำไวพจน์ ที่นิยมใช้ในการแต่งกลอน
รวมคำทับศัพท์ที่ขึ้นต้นหรือลงท้ายด้วยอัป-อัพ
กังวาน
หมายถึงว. ก้องอยู่ได้นาน เช่น เสียงระฆังกังวาน, มีกระแสเสียงก้องและแจ่มใส.
สุรเสียง
หมายถึงน. เสียงก้องกังวาน หมายความว่า เสียงของผู้มีอำนาจ.
ใส
หมายถึงว. แจ่มกระจ่าง เช่น ฟ้าใส, ไม่ขุ่น, ไม่มัว, เช่น น้ำใส กระจกใส.
ละเวง
หมายถึงว. เสียงเสนาะ, ก้อง, กังวาน; ฟุ้งเฟื่อง, ฟุ้งไป.
กระหึม,กระหึ่ม
หมายถึงว. เสียงดังหึ่มอย่างน่ากลัว เช่น พายุพัดกระหึ่ม, เสียงก้องกังวาน เช่น เสียงดนตรีดังกระหึ่ม.
หัวใส
หมายถึงว. มีความคิดว่องไวในการหาประโยชน์ เช่น พ่อค้าหัวใส.
แจ๋ว
หมายถึงว. มีเสียงดังกังวานแจ่มชัด, ใสมาก เช่น นํ้าใสแจ๋ว; (ปาก) ดีเยี่ยม เช่น ปาฐกถาวันนี้แจ๋ว.
โจ๊ก
หมายถึงว. มีนํ้ามากเกินส่วน (ใช้แก่นํ้าแกง) เช่น น้ำแกงใสโจ๊ก; เสียงดังอย่างเสียงนํ้าไหล.
โจ๋งเจ๋ง
หมายถึงว. ใสมีแต่นํ้า เช่น น้ำแกงใสโจ๋งเจ๋ง.
ให้เสียง
หมายถึงก. กระทำเสียงใด ๆ ให้ผู้อื่นรู้ตัวล่วงหน้าก่อนที่จะปรากฏกาย เช่น ฉันตกใจ เธอเข้ามาไม่ให้เสียงเลย.
น้ำใสใจคอ
หมายถึงน. น้ำใจที่แท้จริง (มักใช้ในทางดี) เช่น เขาเป็นคนมีน้ำใสใจคอโอบอ้อมอารี.
