ค้นเจอ 285 รายการ

อาญา

หมายถึงน. อำนาจ; โทษ (มักใช้สำหรับพระเจ้าแผ่นดินหรือเจ้านาย) เช่น พระราชอาญา. (ป. อาณา; ส. อาชฺา); (กฎ) คดีที่เกี่ยวกับการกระทำความผิดตามกฎหมายอาญา เรียกว่า คดีอาญา แตกต่างกับคดีที่ฟ้องร้องเกี่ยวกับสิทธิส่วนเอกชน ซึ่งเรียกว่า คดีแพ่ง.

โทษทางอาญา

หมายถึง(กฎ) น. มาตรการที่กฎหมายกำหนดไว้สำหรับลงโทษแก่ผู้กระทำความผิดอาญา ตามประมวลกฎหมายอาญา ได้แก่ การประหารชีวิต การจำคุก การกักขัง การปรับและการริบทรัพย์สิน.

ริบราชบาตร

หมายถึง[-ราดชะบาด] ก. รวบเอาทรัพย์สินของคนที่ต้องพระราชอาญาเข้าเป็นของหลวง.

บทลงโทษ

หมายถึงน. ข้อบัญญัติโทษทางอาญา.

เจ้าจอมมารดา

หมายถึงน. เจ้าจอมที่มีพระราชโอรสหรือพระราชธิดาแล้ว.

ท้องพระโรง

หมายถึงน. ห้องโถงใหญ่ในพระราชวังหรือในวังของพระราชโอรสพระราชธิดา.

ราชฐาน

หมายถึงน. ที่อยู่ประจำของพระเจ้าแผ่นดิน ใช้ว่า พระราชฐาน เช่น เขตพระราชฐาน แปรพระราชฐาน.

แปรพระราชฐาน

หมายถึง[-พฺระราดชะถาน] (ราชา) ก. เปลี่ยนสถานที่ประทับไปอยู่ที่อื่นเป็นการชั่วคราว.

บทกำหนดโทษ

หมายถึง(กฎ) น. บทบัญญัติในกฎหมายที่กำหนดโทษทางอาญา.

ศาลาลงสรง

หมายถึง[-สง] น. ศาลาที่สร้างขึ้นชั่วคราวสำหรับใช้ในพระราชพิธีโสกันต์หรือพระราชพิธีเกศากันต์และพระราชพิธีลงท่า.

ทูลกระหม่อม

หมายถึงน. คำสำหรับเรียกเจ้าฟ้าซึ่งมีพระราชชนนีเป็นอัครมเหสีหรือมีพระราชชนนีเป็นพระราชธิดาในพระมหากษัตริย์รัชกาลใดรัชกาลหนึ่ง.

สำนักสงฆ์

หมายถึงน. วัดที่ยังไม่ได้รับพระราชทานที่วิสุงคามสีมา.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ