ผลการค้นหา

หยาบคาย

หมายถึงว. ไม่สุภาพ เช่น พูดจาหยาบคาย กิริยาหยาบคาย.

สุภาพ

หมายถึงว. เรียบร้อย เช่น เขาแต่งกายสุภาพตามกาลเทศะและความนิยม, อ่อนโยน, ละมุนละม่อม, เช่น เขาพูดด้วยน้ำเสียงสุภาพ ไม่กระโชกโฮกฮาก.

ร่ายสุภาพ

หมายถึงน. ชื่อร่ายชนิดหนึ่ง บทหนึ่งมี ๕ วรรคขึ้นไป วรรคหนึ่งมี ๕ คำ ส่งสัมผัสท้ายวรรคหน้า และรับสัมผัสกับคำที่ ๑ ที่ ๒ หรือที่ ๓ ของวรรคถัดไป และจะต้องจบด้วยโคลง ๒ สุภาพ.

สุวภาพ

หมายถึงว. สุภาพ.

ลิลิตสุภาพ

หมายถึงน. ลิลิตที่ใช้ร่ายสุภาพหรือร่ายโบราณขึ้นต้น แล้วใช้โคลงสุภาพกับร่ายสุภาพหรือร่ายโบราณสลับระคนอยู่ในเรื่องเดียวกัน เช่น ลิลิตพระลอ ลิลิตเตลงพ่าย ลิลิตนิทราชาคริต.

มึง

หมายถึงส. คำใช้แทนผู้ที่เราพูดด้วย, มักถือกันว่าไม่สุภาพหรือหยาบคาย, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒.

เราะร้าย

หมายถึงก. พูดมากหยาบคาย, พูดไม่เพราะ.

ปากจัด

หมายถึงว. ชอบพูดจาหรือโต้เถียงด้วยถ้อยคำแข็งกร้าวไม่สุภาพ, ด่าเก่ง, ชอบพูดจาหยาบคาย.

โอภา

หมายถึงก. ทักทายด้วยวาจาสุภาพ.

ปากม้า

หมายถึงว. ปากร้าย, ชอบพูดหยาบคาย.

ย่ะ

หมายถึงว. คำรับ (ถือเป็นคำไม่สุภาพ).

เชื้อเชิญ

หมายถึงก. เชิญด้วยความสุภาพ, เชิญด้วยความอ่อนน้อม.