ตัวกรองผลการค้นหา
แหงน
หมายถึง[แหฺงน] ก. หงายหน้าขึ้น, เงยขึ้น.
อักษรย่อตำแหน่งต่าง ๆ และคำนำหน้าชื่อ
12 คำศัพท์ที่สวยงามที่สุดในภาษาอังกฤษ
เทคนิคจำศัพท์ - ตอนที่ 3 : Prefixes of time
การใช้สระในภาษาไทย
แหงนคอตั้งบ่า
หมายถึง(สำ) ก. เงยเต็มที่.
เงย
หมายถึงก. ยกหน้าขึ้น.
หน้าคว่ำ
หมายถึงว. ทำหน้าแสดงอาการไม่พอใจหรือโกรธจนไม่เงยหน้าขึ้นมองดู.
หน้าเชิด
หมายถึงน. หน้าที่เงยขึ้น. ว. อาการที่คอตั้งเงยหน้าแสดงความเย่อหยิ่งหรือภาคภูมิใจเป็นต้น เช่น เขานั่งรถยนต์คันใหญ่ทำหน้าเชิด.
คอตั้งบ่า
หมายถึงว. อาการที่แหงนหน้าขึ้นสูง ๆ.
หน้าหงาย
หมายถึงว. อาการที่หน้าเงยแหงนขึ้น เช่น เขาถูกชกหน้าหงาย; โดยปริยายหมายถึงอาการที่ถูกว่าย้อนกลับมาจนเสียหน้า เช่น ตั้งใจจะไปขอยืมเงินเขา เขาบอกว่าหนี้เก่าก็ไม่ได้ชำระยังจะมาขอยืมอีก เลยต้องหน้าหงายกลับมา; ที่ผิดไปจากที่คาดหวังไว้มาก เช่น เขาคุยว่าสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้แน่ ๆ แต่พอประกาศผลแล้วไม่ได้ ก็หน้าหงายกลับมา.
เบิ่ง
หมายถึงก. จ้องดู, แหงนหน้าดู, เช่น ควายเบิ่ง.
มอง
หมายถึงก. มุ่งดู.
หมายถึงน. เครื่องจับปลาชนิดหนึ่งจำพวกอวน แต่เล็กสั้น และตาถี่กว่าอวน ใช้ในแม่น้ำลำคลอง.
หมายถึงน. ฆ้องขนาดเล็ก เรียกว่า ฆ้องมอง.
พยัก
หมายถึง[พะยัก] ก. อาการที่ก้มหน้าลงเล็กน้อยแล้วเงยหน้าขึ้นโดยเร็วเป็นการแสดงความรับรู้ เรียกว่า พยักหน้า.
