คำในภาษาไทย
หน้าเชิด
หมายถึงน. หน้าที่เงยขึ้น. ว. อาการที่คอตั้งเงยหน้าแสดงความเย่อหยิ่งหรือภาคภูมิใจเป็นต้น เช่น เขานั่งรถยนต์คันใหญ่ทำหน้าเชิด.
คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน
พังพาบ ลอยหน้า,ลอยหน้าลอยตา วันหน้า วันหน้าวันหลัง หก หน้า หน้าขมึงทึง,หน้าถมึงทึง หน้าดำหน้าแดง หน้าเปิด เชิด เป็นหุ่นให้เชิด ให้หน้า
