ผลการค้นหา

ค้นเจอ 4,060 รายการ

พิลึก

หมายถึงว. ผิดปรกติ เช่น ทำพิลึก ท่าทางพิลึก, แปลกประหลาด เช่น รูปร่างพิลึก.

ค้นหาในบทความ

แปลก,แปลก ๆ

หมายถึง[แปฺลก] ว. แตกต่างไปจากที่เคยคิด เคยรู้ เคยเห็น เป็นต้น เช่น แปลกตา แปลกใจ; ต่าง, เพี้ยนไป, ผิดปรกติ เช่น เป็นคนแปลก.

พิลึกพิลั่น

หมายถึง(ปาก) ว. พิลึกมาก.

ผิดตา

หมายถึงว. แปลกไปจากที่เคยเห็น.

บ้องแบ๊ว

หมายถึงว. มีหน้าตาพิลึก.

ตระการ

หมายถึง[ตฺระ-] ว. งาม; ประหลาด, แปลก ๆ; หลาก, มีต่าง ๆ.

ผิดประหลาด

หมายถึงก. แปลกจากที่เคย.

กึกกือ

หมายถึงว. ใช้เข้าคู่กับคำ พิลึก ว่า พิลึกกึกกือ หมายความว่า แปลกประหลาดมาก, ผิดปรกติมาก, ชอบกลมาก.

พันลึก

หมายถึงว. พิลึก, พึงกลัว, แปลก, ลึกซึ้ง, ใช้เข้าคู่กับคำ พันลือ เป็น พันลึกพันลือ ก็มี.

เยี่ยม ๆ มอง ๆ

หมายถึงก. โผล่มองบ่อย ๆ (เพื่อให้เห็น หรือเพื่อให้รู้ว่ามีใครหรืออะไรอยู่ข้างใน). ว. อาการที่ด้อมแอบดูบ่อย ๆ เช่น มีคนแปลกหน้ามาเยี่ยม ๆ มอง ๆ.

บุปผวิกัติ

หมายถึงน. ดอกไม้ที่ทำให้แปลก, ดอกไม้ที่ทำให้วิจิตรต่าง ๆ. (ป.).

เวมัต

หมายถึงน. ความต่าง, ความแปลกไป. (ป. เวมตฺต).

คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ