ค้นเจอ 171 รายการ

ว่าง

หมายถึงว. เปล่า, ไม่มีอะไรนอกจากตัวของมันเองที่อ้างถึง, เช่น ห้องว่าง ที่ว่าง ตำแหน่งว่าง, บางทีใช้ควบคู่กับคำ เปล่า เป็น ว่างเปล่า; ไม่มีภาระผูกพัน เช่น วันนี้ว่างทั้งวัน เย็นนี้หมอว่างไม่มีคนไข้. น. เรียกของกินในเวลาที่ไม่ใช่เวลากินข้าวว่า ของว่าง เครื่องว่าง อาหารว่าง.

ห้อง

หมายถึงน. ส่วนของเรือนหรือตึกเป็นต้นที่มีฝากั้นเป็นตอน ๆ; ตอน เช่น พระพุทธคุณเก้าห้อง; ชั้น เช่น ห้องฟ้า.

โล่งโถง

หมายถึงว. เปิดว่างตลอด ขาดสิ่งที่ควรมี เช่น ห้องโล่งโถง คือ ห้องที่ควรจะมีฝากั้น แต่ไม่มี.

ว่าง ๆ

หมายถึงว. ไม่มีอะไรจะทำ, ไม่มีภาระ, เช่น อยู่ว่าง ๆ ไม่รู้จะทำอะไร.

ว่างเปล่า

หมายถึงว. ไม่มีอะไรเลย เช่น โต๊ะตัวนี้ว่างเปล่าไม่มีของวางอยู่เลย.

ว่างมือ

หมายถึงว. ไม่มีอะไรทำ เช่น ว่างมือเมื่อไร จะช่วยตัดเสื้อให้.

ช่องว่าง

หมายถึงน. ความเหลื่อมล้ำต่ำสูงที่ทำให้เข้ากันยาก เช่น ช่องว่างระหว่างชนชั้น ช่องว่างระหว่างวัย.

ว้าง

หมายถึงว. เปล่า, ว่าง.

ห้องโถง

หมายถึงน. ห้องขนาดใหญ่ที่ปล่อยไว้โล่ง ๆ.

แปลน

หมายถึง[แปฺลน] ว. เปล่า, ว่าง, ไม่เต็มที่.

ว้างเวิ้ง

หมายถึงว. เป็นช่องว่างและโล่งออกไปกว้างขวาง.

ศูนยภาพ

หมายถึงน. ความไม่มีอะไร, ความว่างเปล่า. (ส. ศูนฺยภาว).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ