ตัวกรองผลการค้นหา
ป้องกัน
หมายถึงก. กั้นไว้เพื่อต้านทานหรือคุ้มครอง.
ปราชญ์ พึงรักษาศีล
กีดขวาง
หมายถึงก. ขวางกั้นไว้, ขวางเกะกะ.
กีด
หมายถึงก. กั้น, ขวาง, เกะกะ.
ขวาง
หมายถึง[ขฺวาง] ก. กีดกั้น, สกัด; รำคาญหรือไม่ถูกใจ; ใช้เข้าคู่กับ กว้าง เป็น กว้างขวาง หมายความอย่างเดียวกับคำว่า กว้าง.
กั้น
หมายถึงก. กีดขวางหรือทำสิ่งกีดขวางเพื่อบัง คั่น หรือกันไว้ไม่ให้เข้ามา เช่น กั้นกลด ภูเขากั้นเขตแดน กั้นถนน.
อาวุต
หมายถึง[-วุด] ว. ต้องห้าม, กั้นหรือขวางไว้. (ป.; ส. อาวฺฤต).
ขวางหูขวางตา
หมายถึงก. รู้สึกรำคาญ, หมั่นไส้.
แปรกขวางทาง
หมายถึงน. ไม้ขวางทางที่ยึดหัวท้ายทั้ง ๒ ด้านของแปรกบัง.
เกียด
หมายถึงก. กัน, กั้น.
กั้ง
หมายถึง(กลอน) ก. กั้น.
คั่น
หมายถึงก. แทรกหรือกั้นอยู่ในระหว่าง.
ดัด
หมายถึงก. ดาด, กั้น, เช่น ดัดพิดาน ว่า กั้นเพดาน.
