ค้นเจอ 386 รายการ

ทาส,ทาส-

หมายถึง[ทาด, ทาดสะ-] น. ผู้ที่อุทิศตนแก่สิ่งที่เลื่อมใสศรัทธา เช่น เป็นทาสความรู้, ผู้ที่ยอมตนให้ตกอยู่ในอำนาจสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น เป็นทาสการพนัน เป็นทาสยาเสพติด เป็นทาสความรัก เป็นทาสเงิน; บ่าวทั่วไป, ผู้ที่ขายตัวลงเป็นคนรับใช้หรือที่นายเงินไถ่ค่าตัวมา เรียกว่า ทาสนํ้าเงิน, ผู้ที่เป็นลูกของทาสนํ้าเงิน เรียกว่า ทาสเรือนเบี้ย หรือ ทาสในเรือนเบี้ย, ทาสที่เอาเงินไปซื้อมา เรียกว่า ทาสสินไถ่, ผู้ที่เป็นคนเชลย เรียกว่า ทาสเชลย, ถ้าใช้คู่กันว่า ทาสทาสี ก็หมายความว่า ทาส เป็นบ่าวผู้ชาย และ ทาสี เป็นบ่าวผู้หญิง. (ป., ส.).

เรือนเบี้ย

หมายถึงน. เรียกทาสที่เป็นลูกของทาสนํ้าเงินว่า ทาสเรือนเบี้ย.

ทาสน้ำเงิน

หมายถึงดู น้ำเงิน ๑.

ทาษ

หมายถึง(โบ) น. ทาส.

ขี้ข้า

หมายถึงน. ทาส, ไพร่.

บ้าน

หมายถึงน. ที่อยู่ เช่น เลขบ้าน เจ้าบ้าน, สิ่งปลูกสร้างสำหรับเป็นที่อยู่อาศัย เช่น บ้านพักตากอากาศ บ้านเช่า, บริเวณที่เรือนตั้งอยู่ เช่น เขตบ้าน, หมู่บ้าน เช่น ผู้ใหญ่บ้าน, ถิ่นที่มีมนุษย์อยู่ เช่น สร้างเป็นบ้านเป็นเมือง; (กฎ) โรงเรือนหรือสิ่งปลูกสร้างสำหรับใช้เป็นที่อยู่อาศัย ซึ่งมีเจ้าบ้านครอบครอง และหมายความรวมถึงแพหรือเรือซึ่งจอดเป็นประจำและใช้เป็นที่อยู่ประจำ หรือสถานที่หรือยานพาหนะอื่นซึ่งใช้เป็นที่อยู่อาศัยประจำได้ด้วย. ว. ที่มีอยู่ตามบ้าน เช่น หนูบ้าน คู่กับ หนูนา หรือที่เลี้ยงไว้ เช่น หมูบ้าน คู่กับ หมูป่า.

หลังบ้าน

หมายถึง(ปาก) น. ภรรยาของผู้มีอำนาจในวงราชการบ้านเมือง.

บ่าวไพร่

หมายถึงน. ข้าทาสบริวาร.

ทาสี

หมายถึงน. ทาสผู้หญิง. (ป., ส.).

ข้าไท

หมายถึงน. คนรับใช้ที่ไม่ใช่ทาส.

หัวบ้านท้ายบ้าน

หมายถึงว. ทั่วทั้งหมู่บ้าน.

ขี้ครอก

หมายถึงน. ลูกของขี้ข้า, ทาสโดยกำเนิด.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ