ตัวกรองผลการค้นหา
พุทธศาสนิกชน
หมายถึง[พุดทะสาสะนิกกะชน] น. ผู้ที่นับถือพระพุทธศาสนา.
พุทธศาสนสุภาษิต หมวด พบสุข
พุทธศาสนสุภาษิต หมวด ศีล
พุทธศาสนสุภาษิต หมวด คนอกตัญญู
พุทธศาสนสุภาษิต หมวด การศึกษา
ชาว
หมายถึงน. กลุ่มชนที่มีเชื้อชาติเดียวกัน เช่น ชาวไทย ชาวจีน หรืออยู่ในถิ่นฐานเดียวกัน เช่น ชาวเมือง ชาวชนบท หรือมีอาชีพอย่างเดียวกัน เช่น ชาวไร่ ชาวนา ชาวประมง หรือนับถือศาสนาร่วมกัน เช่น ชาวพุทธ ชาวคริสต์.
พุทธ,พุทธ-,พุทธะ
หมายถึง[พุด, พุดทะ-] น. ผู้ตรัสรู้, ผู้ตื่นแล้ว, ผู้เบิกบานแล้ว, ใช้เฉพาะเป็นพระนามของพระบรมศาสดาแห่งพระพุทธศาสนา เรียกเป็นสามัญว่า พระพุทธเจ้า. (ป.).
รัตนตรัย
หมายถึงน. แก้วอันประเสริฐสุดของพุทธศาสนิกชน คือ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์. (ส.).
พุทธมณฑล
หมายถึงเขตแดนที่เกี่ยวเนื่องกับศาสนาพุทธ
พุทธองค์
หมายถึงส. หมายถึงองค์พระพุทธเจ้า ใช้ว่า พระพุทธองค์.
ปุลินท์
หมายถึงน. ชาวป่าชาวเขา. (ส.).
วิลันดา
หมายถึงน. ชาวดัตช์, ชาวฮอลันดา. (ม.).
ชาวเล
หมายถึงน. ชาวนํ้า.
ขังขอก
หมายถึงน. ชาวเมือง.
ศาสนิกชน
หมายถึงน. บุคคลที่นับถือศาสนา เช่น ศาสนิกชนของพระพุทธศาสนา เรียกว่า พุทธศาสนิกชน ศาสนิกชนของคริสต์ศาสนา เรียกว่า คริสต์ศาสนิกชน.
นาคร
หมายถึง[นาคอน] น. ชาวนคร, ชาวกรุง. (ป., ส.).