ผลการค้นหา

ชู้

หมายถึงน. (วรรณ) คู่รัก, บุคคลที่เป็นที่รัก, เช่น มาย่อมหลายชู้เหล้น เพื่อนตน. (กำสรวล); ผู้ล่วงประเวณี; การล่วงประเวณี; ชายที่ร่วมประเวณีด้วยเมียเขา เรียกว่า เป็นชู้, หญิงที่ยังมีสามีอยู่แล้วร่วมประเวณีกับชายอื่น เรียกว่า มีชู้, เรียกชายหรือหญิงที่ใฝ่ในทางชู้สาวว่า เจ้าชู้.

สามี

หมายถึงน. ผัว, ชายที่เป็นคู่ครองของหญิง, คู่กับ ภรรยา หรือ ภริยา; นาย, เจ้าของ. (ป.; ส. สฺวามินฺ).

ชาระ

หมายถึง(แบบ) น. ชายชู้, ชายที่รัก. (ป., ส.).

ชาย

หมายถึงก. พัดอ่อน ๆ เช่น ลมชาย; คล้อย, บ่าย, เช่น ตะวันชาย; เดินเลียบเคียงไป เช่น ชายไปดู.

ลับกาย,ลับตัว

หมายถึงว. เพิ่งออกไปหยก ๆ เช่น เขาเพิ่งเดินลับกายไป เขาลับตัวไปเมื่อกี้นี้เอง.

ชายครุย

หมายถึงน. ชายผ้าที่เป็นเส้น ๆ, ครุย ก็ว่า.

ลับ

หมายถึงว. ที่อยู่ในที่พ้นตา, ที่อยู่ในที่ซึ่งแลไม่เห็น, เช่น ที่ลับ ประตูลับ หายลับ, ที่ปกปิดหรือควรปกปิด เช่น ความลับ หนังสือลับ ห้องลับ, มีสิ่งใดสิ่งหนึ่งบังอยู่ เช่น ของอยู่ลับฝา พระอาทิตย์ลับเหลี่ยมเขา.

ลับ

หมายถึงก. ถูให้คม เช่น ลับมีด.

ผัว

หมายถึงน. สามี, ชายที่เป็นคู่ครองของหญิง, คู่กับ เมีย.

ลับล่อ,ลับ ๆ ล่อ ๆ

หมายถึงว. ผลุบ ๆ โผล่ ๆ, ไม่เห็นถนัด.

มีชู้

หมายถึงก. ล่วงประเวณีกับชายอื่นที่มิใช่สามีของตน.

ชู้เหนือผี

หมายถึง(กฎ; เลิก) น. ชายที่ลอบได้เสียกับหญิงที่สามีตาย ขณะที่ศพสามียังอยู่บนเรือน.