คำในภาษาไทย
ลับ
หมายถึงก. ถูให้คม เช่น ลับมีด.
หมายถึงว. ที่อยู่ในที่พ้นตา, ที่อยู่ในที่ซึ่งแลไม่เห็น, เช่น ที่ลับ ประตูลับ หายลับ, ที่ปกปิดหรือควรปกปิด เช่น ความลับ หนังสือลับ ห้องลับ, มีสิ่งใดสิ่งหนึ่งบังอยู่ เช่น ของอยู่ลับฝา พระอาทิตย์ลับเหลี่ยมเขา.
คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน
คุยห,คุยห- ชำเรา ถา ฝน รโห ลฆุภาพ ลับกาย,ลับตัว ลับล่อ,ลับ ๆ ล่อ ๆ ลับหน้า ลาลับ ล่ก ๆ ล้วงตับ