ค้นเจอ 248 รายการ

เทพ,เทพ,เทพ-

หมายถึง[เทบ, เทบพะ-] น. เทวดา. (ป., ส. เทว).

เทพ

หมายถึงน. สมณศักดิ์พระราชาคณะสูงกว่าชั้นราช ตํ่ากว่าชั้นธรรม เรียกว่า ชั้นเทพ เช่น พระเทพโมลี.

เทพ

หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยจำพวกหนึ่ง มีชื่อขึ้นต้นด้วยคำว่า เทพ เช่น เทพชาตรี เทพทอง เทพนิมิต เทพบรรทม เทพประทม เทพรัญจวน.

ชน,ชน,ชน-

หมายถึง[ชนนะ-] น. คน (มักใช้ในภาษาหนังสือ).(ป., ส.).

สมมติเทพ

หมายถึงน. เทวดาโดยสมมติ หมายถึง พระเจ้าแผ่นดิน.

อติเทพ

หมายถึงน. เทวดาผู้ยิ่งกว่าเทวดาอื่น ๆ.

ชน

หมายถึงก. โดนแรง ๆ เช่น รถยนต์ชนต้นไม้, ชิดจนติด เช่น ตั้งตู้ชนฝา; บรรจบ เช่น ชนขวบ; ให้ต่อสู้กัน เช่น ชนโค ชนไก่. น. เรียกไก่อูชนิดหนึ่งที่เลี้ยงไว้ชนกันว่า ไก่ชน.

สามัญชน

หมายถึงน. คนธรรมดาที่มิใช่เจ้า.

ชำนน

หมายถึงก. ชนกัน, โดนกัน. (แผลงมาจาก ชน).

หันหลังชนกัน

หมายถึง(สำ) ก. ร่วมมือร่วมใจกัน.

ชลประทาน

หมายถึง[ชนละ-, ชน-] น. การทดนํ้าและระบายนํ้าเพื่อการเพาะปลูกเป็นต้น.

ชล,ชล-

หมายถึง[ชน, ชนละ-] น. นํ้า. (ป., ส.).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ