ค้นเจอ 305 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา พลูคาว, คาวตอง

คาว

หมายถึงน. กลิ่นเหม็นอย่างหนึ่งอย่างกลิ่นปลาสดเนื้อสด; โดยปริยายหมายถึงความเสื่อมเสีย ความมัวหมอง มลทิน เช่น ราคีคาว คนนั้นยังมีคาว; เรียกกับข้าวว่า ของคาว, คู่กับ ขนม ว่า ของหวาน.

อย,อย-,อยัส

หมายถึง[อะยะ-, อะยัด] น. เหล็ก. (ป. อย; ส. อยสฺ).

เกงกอย,-เกงกอย

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ เขย่ง เป็น เขย่งเกงกอย. (ไทยใหญ่ เกง ว่า กระโดดตีนเดียวเนื่องในการเล่น).

หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๒๖ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบ.

หรอย ๆ

หมายถึงว. ต้อย ๆ, หย็อย ๆ, (ใช้แก่กิริยาที่เด็กวิ่ง).

บ,บ,บ่

หมายถึง[บอ, บ่อ] ว. ไม่, มักใช้ในหนังสือเก่าหรือกวีนิพนธ์ หรือบางท้องถิ่น, ในที่ใช้ บ เมื่อใช้ว่า บ่ ก็มีความเช่นเดียวกัน.

หมดราคีคาว

หมายถึงว. ไม่มีความมัวหมองทางชู้สาว (มักใช้แก่ผู้หญิง).

จำเดิม

หมายถึงบ. แต่ต้น, เริ่มแรก, แรก.

แน่บ

หมายถึงว. อาการที่วิ่งอย่างรวดเร็วไม่เหลียวหลัง เช่น โกยแน่บ.

ฉุบ

หมายถึงว. อาการที่แทงเข้าไปโดยเร็ว เช่น เขาใช้เหล็กแหลมแทงฉุบเข้าไป.

แซ่บ

หมายถึงอร่อย

แซ่บ

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) ว. อร่อย.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ