ตัวกรองผลการค้นหา
ครอบครอง
หมายถึงก. ยึดถือไว้, มีสิทธิปกครอง; (กฎ) ยึดถือทรัพย์สินไว้โดยเจตนาจะยึดถือเพื่อตน อันทำให้บุคคลได้มาซึ่งสิทธิครอบครอง ทั้งนี้จะยึดถือไว้เองหรือบุคคลอื่นยึดถือไว้ให้ก็ได้.
สำนวน สุภาษิต คำพังเพย (ฉบับพกพา)
การใช้สระไอ ใอ ไอย อัย
75 คำภาษาไทยที่มักอ่านผิด
100 คำไทยที่มักเขียนผิด
ถือ
หมายถึงก. เอาไว้ในมือ, จับยึดไว้, เช่น ถือมีด ถือปืน ถือหนังสือ; ทรงไว้, ดำรงไว้; เอาไว้ในใจ เช่น ถือศีล ถือศักดินา; ยึดเอาว่า, นับเอาว่า, เช่น ถือเป็นญาติกัน ถือเราถือเขา ถือพวก ถือโทษ; เชื่อมั่นว่าเป็นมงคลหรืออัปมงคล เช่น ถือไม่ให้ใครจับหัว ถือไม่ลอดใต้ถุน; นับถือ เช่น ถือศาสนา; เช่า ในคำว่า ถือสวน, เช่าถือสวน ก็ว่า.
กินเมือง
หมายถึงก. ครอบครองเมือง.
ถือบ้านถือเมือง
หมายถึงก. ครองเมือง.
ถือน้ำ
หมายถึงก. ถือน้ำพระพิพัฒน์สัตยา.
ถือเพศ
หมายถึงก. ดำรงสภาพ เช่น ถือเพศเป็นนักบวช.
ถือวิสาสะ
หมายถึงก. ถือว่าสนิทสนมเป็นกันเอง เช่น ถือวิสาสะหยิบหนังสือเพื่อนไปโดยไม่บอก.
ไม่ได้เรื่อง,ไม่ได้เรื่องได้ราว
หมายถึงว. ถือเป็นเรื่องเป็นราวไม่ได้, ถือเป็นสาระไม่ได้.
ทะทาย
หมายถึงก. จับ, ถือ.
ยึดครอง
หมายถึงก. เข้าถือสิทธิครอบครอง.
ติดมือ,ติดไม้ติดมือ
หมายถึงก. ถือหรือนำไปด้วย.
ทาย
หมายถึง(กลอน) ก. ยก; ถือ เช่น ทายธนู ว่า ถือธนู.