ค้นเจอ 514 รายการ

ไหม้

หมายถึงก. ติดเชื้อไฟ, ลุก, เผา, (ใช้แก่ไฟหรือความร้อน). ว. ถูกความร้อนจนเกรียมหรือจนเป็นถ่าน เช่น ข้าวไหม้; เกรียม, ดำคลํ้า, (ใช้แก่ผิว).

เกรียม

หมายถึง[เกฺรียม] ว. เกือบไหม้, ลักษณะอาการของสิ่งบางอย่างที่ถูกความร้อนมีไฟเป็นต้นเผาจนเปลี่ยนสีเป็นสีนํ้าตาลเป็นต้น เช่น ทอดปลาจนเกรียม ถูกแดดเผาจนหน้าเกรียม, โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เป็นทุกข์จนหน้าเกรียม.

ทัคธ์

หมายถึงว. ไหม้, เกรียม, แห้ง. (ส.).

ไหม้

หมายถึงดู กระดูกค่าง.

ดำ

หมายถึงก. ปลูกข้าวกล้า, เรียกนาชนิดหนึ่งซึ่งใช้ถอนต้นกล้ามาปลูกว่า นาดำ, คู่กับ นาหว่าน ซึ่งใช้หว่านเมล็ดข้าวลงในนา.

ดำ

หมายถึงว. สีอย่างสีมินหม้อ, ใช้ประกอบสิ่งต่าง ๆ บางอย่างโดยอนุโลมตามลักษณะสี เป็นชื่อเรียกเฉพาะ เช่น ผ้าดำ เต่าดำ มดดำ.

ดำ

หมายถึงก. มุดลง ในคำว่า ดำนํ้า.

ปึ้ด

หมายถึงว. ใช้ประกอบคำ ดำ ว่า ดำปึ้ด หมายความว่า ดำมาก.

หน้าดำ

หมายถึงน. ใบหน้าหมองคล้ำไม่มีราศีเพราะความทุกข์หรือต้องทำงานกลางแจ้งเป็นต้น.

รมดำ

หมายถึงก. ใช้น้ำมันกำมะถันเป็นต้น ทาสิ่งใดสิ่งหนึ่งแล้วอบด้วยความร้อนให้ดำ เช่น รมปืน รมพระ รมรูปหล่อโลหะ.

แทงใจดำ

หมายถึง(สำ) ก. พูดตรงกับความในใจของผู้ฟัง.

ปักดำ

หมายถึงก. ถอนต้นกล้ามาปลูกในนา.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ