ผลการค้นหา

ถนัด

หมายถึง[ถะหฺนัด] ก. สันทัด, ชำนาญ, เช่น ถนัดแต่งกลอน. ว. สะดวก เช่น เดินไม่ถนัด; ชัด, แม่นยำ, เช่น เห็นไม่ถนัด; เช่น, ราวกับ, เช่น ถนัดดั่งภูผาหลวง ทุ่มแท้. (ตะเลงพ่าย), สนัด ก็ว่า.

เก่ง

หมายถึงว. สามารถในทางใดทางหนึ่ง เช่น เก่งคำนวณ เรียนเก่ง, เป็นเช่นนั้นบ่อย ๆ, มักเป็นเช่นนั้น, เช่น เป็นหวัดเก่ง หลับเก่ง ลืมเก่ง.

ฟาง

หมายถึงว. เห็นไม่ถนัด, ทำให้เห็นไม่ถนัด, เช่น ตาฟาง.

สอบความถนัด

หมายถึงก. ทดสอบดูว่ามีความถนัดหรือความสามารถในทางใดบ้าง, ทดสอบดูว่ามีความถนัดในสาขาวิชาที่ต้องการเข้าศึกษาหรือในงานที่จะต้องทำหรือไม่.

เพชรตัดเพชร

หมายถึง(สำ) น. คนเก่งต่อเก่งมาสู้กัน.

ย่องแย่ง

หมายถึงว. ไม่ถนัด, ไม่แข็งแรง, (ใช้แก่อาการเดินที่เหยียบไม่ถนัด), กระย่องกระแย่ง ก็ว่า.

ยวดยง

หมายถึงว. เชี่ยวชาญที่สุด, เก่งที่สุด.

ศิษย์มีครู

หมายถึง(สำ) น. คนเก่งที่มีครูเก่ง.

ถนัดถนี่

หมายถึง(ปาก) ว. ถนัดชัดเจน เช่น เห็นถนัดถนี่.

เข้าทาง

หมายถึงก. ตรงตามที่ต้องการ, ตรงตามที่ถนัด.

ตะคุ่ม,ตะคุ่ม ๆ

หมายถึงว. ที่เห็นเป็นเงาดำ ๆ เพราะอยู่ในที่หรือในระยะที่เห็นไม่ถนัด.

ปาน

หมายถึงว. เหมือน, คล้าย, เช่น เก่งปานกัน; เช่น, เพียง, ดัง, เช่น ดีถึงปานนี้ เก่งอะไรปานฉะนี้.