ตัวกรองผลการค้นหา
ที่หมาย
หมายถึงน. ที่ที่มุ่งไปให้ถึง, จุดที่ตั้งใจจะให้บรรลุถึง.
นำทาง
หมายถึงก. พาไปสู่ที่หมาย, นำไปให้ถูกทาง.
มุ่งหมาย
หมายถึงก. ตั้งใจที่จะให้บรรลุถึงจุดที่หมายไว้.
เดินทาง
หมายถึงก. ไปสู่จุดที่หมายอีกแห่งหนึ่งที่ไกลออกไป.
ปัง
หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้น; โดยปริยายหมายความว่า ถูกตรงที่หมาย.
คลาด
หมายถึง[คฺลาด] ก. เคลื่อนจากที่หมาย, เคลื่อนจากกำหนดเวลา; ไม่พบ ในคำว่า คลาดกัน.
ดอกฟ้า
หมายถึงน. หญิงที่ถือว่ามีฐานะสูงศักดิ์กว่าชายที่หมายปอง.
กร่ำ
หมายถึง[กฺรํ่า] (โบ) น. ไม้ปักที่หมายร่องนํ้าที่ทะเล. (ปรัดเล).
วก
หมายถึงก. หักเลี้ยวกลับ เช่น รถเลยที่หมายแล้ววกกลับ, ในบทกลอนใช้แผลงเป็น พก ก็มี.
แน่ว
หมายถึงว. ตรงดิ่งไปยังที่หมายไม่แวะเวียน เช่น วิ่งแน่วกลับไป, ไม่วอกแวก เช่น ใจแน่ว.
เปิดเปิง
หมายถึงว. อาการที่ไปอย่างไม่มีที่หมาย ไม่มีทิศทาง, มักใช้เข้าคู่กับคำ เตลิด เป็น เตลิดเปิดเปิง เช่น วิ่งเตลิดเปิดเปิง.
คลาศ
หมายถึง[คฺลาด] (โบ) ก. คลาด, เคลื่อนจากที่หมาย, เช่น เร่งผ้ายเร่งคลาศคลา แลนา. (ลอ).