ค้นเจอ 254 รายการ

ไถย,ไถย-

หมายถึง[ไถยะ-] น. ความเป็นขโมย เช่น ไถยจิต. (ป. เถยฺย).

ไถ

หมายถึงน. ชื่อหมู่ดาวฤกษ์ ซึ่งปรากฏเด่นชัดบนท้องฟ้า.

ไถ

หมายถึงน. เครื่องมือทำไร่ทำนาชนิดหนึ่ง ประกอบด้วยคันชัก หางยาม ผาล หัวหมู ใช้ควายหรือวัวเป็นต้นลากไปเพื่อกลับดิน, คันไถ ก็ว่า. ก. เอาไถเทียมควายหรือวัวเป็นต้นลากไปเพื่อกลับดิน; เคลื่อนไปไถลไป เช่น นั่งไม้ลื่นไถลงมา; (ปาก) ขอร้องแกมบังคับ, รีดไถ.

ไถดะ

หมายถึงก. ไถตะลุยไปในการไถครั้งแรก.

ไถแปร

หมายถึงก. ไถขวางรอยที่ไถจากครั้งแรก.

คันไถ

หมายถึงน. เครื่องมือทำไร่ทำนาชนิดหนึ่ง ประกอบด้วยคันชัก หางยาม ผาล หัวหมู ใช้ควายหรือวัวเป็นต้น ลากไปเพื่อกลับดิน, ไถ ก็ว่า.

ยะ

หมายถึงคำประกอบข้างหน้าคำที่ตั้งต้นด้วย ย ในบทกลอน มีความแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น เช่น ยะยอง ยะยั่ง ยะยัด ยะย้อย ยะย้าย.

ยะ

หมายถึงว. คำออกเสียงลงท้ายวลีหรือประโยค ถือว่าไม่สุภาพ เช่น ของกินนะยะ ของถวายพระนะยะ จะรีบไปไหนยะ.

นังคัล

หมายถึง(แบบ) น. ไถ. (ป.).

ศยะ

หมายถึง[สะ-] ก. นอน; หลับ; อยู่, พักผ่อน, มักใช้เป็นส่วนท้ายสมาส. (ส.).

ยะวา

หมายถึง(โบ) น. ชวา.

แอกน้อย

หมายถึงน. ไม้ที่ผูกติดกับคันชักไถ.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ