ผลการค้นหา

โป้ง

หมายถึงว. อาการที่พูดโพล่งออกมาโดยไม่ระมัดระวังปาก หรือพูดเปิดเผยสิ่งที่ไม่สมควรออกมาโดยไม่คำนึงถึงความผิดพลาดเสียหาย; ใหญ่ เช่น หัวโป้ง; เสียงดังอย่างเสียงปืนเป็นต้น.

แปะโป้ง

หมายถึงก. พิมพ์ลายนิ้วหัวแม่มือเพื่อเป็นหลักฐานเมื่อนำของไปจำนำ, (ปาก) โดยปริยายหมายถึง ซื้อเชื่อ.

ไข้

หมายถึงน. ความเจ็บป่วย เช่น ไข้จับสั่น ไข้ทรพิษ ไข้หวัด ไข้หวัดใหญ่; อาการที่มีอุณหภูมิของร่างกายผิดจากระดับปรกติเนื่องจากความเจ็บป่วย. (อ. fever, pyrexia, pyrexy).

รื้อไข้

หมายถึงก. หายไข้ใหม่ ๆ.

ไข้ผื่น

หมายถึงน. ไข้ที่มีผื่นและการเปลี่ยนแปลงอย่างอื่นทางผิวหนัง มีลักษณะอาการและความรุนแรงต่าง ๆ กัน ตั้งแต่เป็นเม็ดเล็ก ๆ เหมือนหัวเข็มหมุด จนถึงปื้นใหญ่ ๆ ในรายที่รุนแรงมากอาจมีเลือดออกใต้ผิวหนังบริเวณผื่นหรือปื้น และผิวหนังจะเปลี่ยนเป็นสีคล้ำ, ไข้กาฬ หรือ ไข้ส่า ก็เรียก. (อ. exanthematous fever).

ไข้ส่า

หมายถึงดู ไข้ผื่น.

เลี้ยงไข้

หมายถึงก. อาการที่หมอจงใจชะลอการรักษาโรคให้หายช้าเพื่อจะเรียกค่ารักษาได้นาน ๆ.

ฟื้นไข้

หมายถึงก. หายไข้ใหม่ ๆ, เพิ่งจะหายไข้.

จับไข้

หมายถึงก. อาการที่เป็นไข้.

ส่าไข้

หมายถึงน. เม็ดผื่นขึ้นตามตัวก่อนจะเป็นไข้, เรียกไข้ที่มีเม็ดผื่นเช่นนั้นว่า ไข้ส่า.

ไข้กาฬ

หมายถึงดู ไข้ผื่น.

ข้าวใหม่ใหญ่

หมายถึงน. ชื่อไข้ชนิดหนึ่ง มีอาการคล้ายไข้ข้าวใหม่น้อย.