ตัวกรองผลการค้นหา
ทักษิณาทาน
หมายถึงน. การให้ของทำบุญทำทาน.
พุทธศาสนสุภาษิต หมวด ทาน
ปราชญ์ พึงรักษาศีล
ทำบุญ
หมายถึงก. ประกอบกรรมดี มีการเลี้ยงพระ ตักบาตร ถวายจตุปัจจัยแก่พระสงฆ์ เป็นต้น, ทำบุญทำกุศล ก็ว่า.
ทาน,ทาน,ทาน-
หมายถึง[ทานะ-, ทานนะ-] น. การให้, มักใช้ประกอบท้ายคำอื่น เช่น ธรรมทาน วิทยาทาน; สิ่งที่ให้ มักหมายถึงเงินหรือสิ่งของที่คนให้แก่คนยากจน, เป็นธรรมข้อ ๑ ในทศพิธราชธรรม. (ดู ทศพิธราชธรรม หรือ ราชธรรม). (ป., ส.).
ทาน
หมายถึงก. ยันหรือรับไว้, มักใช้เข้าคู่กับคำ ต้าน เป็น ต้านทาน.
หมายถึงก. สอบหนังสือให้ตรงกับต้นฉบับ.
ทำบุญเอาหน้า
หมายถึง(สำ) ก. ทำบุญเพื่ออวดผู้อื่น ไม่ใช่ทำด้วยใจบริสุทธิ์, มักพูดเข้าคู่กับ ภาวนากันตาย.
ทักษิณา
หมายถึงน. ของทำบุญ. (ส.).
สอบทาน
หมายถึงก. ตรวจสอบหนังสือ ข้อความ หรือตัวเลข ให้ตรงกับต้นฉบับหรือถ้อยคำที่บอกเป็นต้น.
โรงทาน
หมายถึงน. สถานที่แจกจ่ายอาหารแก่คนทั่วไปเป็นการกุศล.
ทานมัย
หมายถึง[ทานนะไม] ว. สำเร็จด้วยทาน, แล้วไปด้วยทาน. (ป., ส.).
ทานบน
หมายถึง(โบ) น. ถ้อยคำหรือหนังสือสัญญาว่าจะไม่ประพฤติละเมิดตามเงื่อนไขที่ได้ให้ไว้, ทัณฑ์บน ก็ว่า.
โปรยทาน
หมายถึงก. ให้ทานโดยวิธีหว่านหรือโปรยสตางค์หรือเหรียญ, ทิ้งทาน ก็ว่า.
