ผลการค้นหา

ใจบุญ

หมายถึงว. มีใจฝักใฝ่ในการบุญ.

วทัญญู

หมายถึง(แบบ) ว. เอื้อเฟื้อ, เผื่อแผ่; ใจดี, ใจบุญ. (ป.).

ใจพระ

หมายถึงว. มีใจบุญ, มีใจเมตตา.

เอาทารย์

หมายถึง[-ทาน] น. ความมีใจโอบอ้อม, ความเป็นคนใจบุญ, ความเผื่อแผ่. (ส. เอาทารฺย).

ตู้ปันสุข

หมายถึงตู้ที่เตรียมไว้ให้ผู้ใจบุญ (ผู้ให้) นำข้าวของมาใส่ไว้เพื่อบริจาค ส่วนผู้รับก็สามารถมาหยิบได้ เพื่อเป็นการบรรเทาความเดือดร้อน

บุญ,บุญ-

หมายถึง[บุน, บุนยะ-] น. การกระทำดีตามหลักคำสอนในศาสนา; ความดี, คุณงามความดี. ว. ดี เช่น คนใจบุญ, มีคุณงามความดี เช่น คนมีบุญ. (ป. ปุญฺ; ส. ปุณฺย).