ผลการค้นหา

โหนก

หมายถึง[โหฺนก] ว. นูนยื่นออกมา เช่น หน้าผากโหนก.

โหน่ง

หมายถึง[โหฺน่ง] ว. มีเสียงอย่างเสียงตีฆ้องวง.

โหน

หมายถึง[โหนฺ] ก. เหนี่ยวห้อย, เอามือเหนี่ยวให้ตัวลอยขึ้นไป; (ปาก) ประจบประแจง เช่น เขามีนิสัยชอบโหนผู้บังคับบัญชา.

โหนกแก้ม

หมายถึงน. ส่วนของแก้มตรงที่มีกระดูกนูนออกมา.