ตัวกรองผลการค้นหา
ทอดทิ้ง
หมายถึงก. ละเลย, ทิ้งขว้าง, ไม่เอาเป็นธุระ, ไม่เอาใจใส่, ไม่นำพา.
โบก
หมายถึงก. พัด, ทำให้เคลื่อนไหวไปมาอย่างโบกมือโบกธง; ทา, ฉาบ, เช่น โบกปูน.
ปล่อยปละละเลย
หมายถึงก. ไม่เอาใจใส่, ทอดทิ้ง.
วี
หมายถึงก. พัด, โบก.
โบกขร,โบกขร-
หมายถึง[โบกขะระ-] น. ใบบัว. (ป. โปกฺขร).
ละเลย
หมายถึงก. เพิกเฉย, ทอดทิ้ง, เช่น ละเลยไม่เอาธุระ
เริดร้าง
หมายถึงก. ค่อย ๆ เหินห่างและทอดทิ้งไปในที่สุด.
สุธา
หมายถึงน. ปูนขาว; เครื่องโบกและทา. (ป., ส.).
ถือปูน
หมายถึงก. เอาปูนโบกอิฐหรือสิ่งอื่นที่ก่อขึ้น.
โปกขร,โปกขร-
หมายถึง[โปกขะระ-] น. โบกขร, ใบบัว. (ป.).
กระพือ
หมายถึงก. เอาสิ่งที่เป็นผืนแผ่นบาง ๆ โบกขึ้นลง, พัดหรือโบกด้วยอาการเช่นนั้น, โดยปริยายหมายถึง แพร่กระจาย เช่น ข่าวนี้กระพือไปอย่างรวดเร็ว.
ยับยาบ
หมายถึงก. โบกหรือกระพือขึ้นลงไปมาช้า ๆ, ยาบ ๆ ก็ใช้.