ผลการค้นหา

โดน

หมายถึงดู กระโดน.

ขโมย

หมายถึง[ขะ-] น. ผู้ลักทรัพย์. ก. ลัก, โดยปริยายหมายความว่า ลอบทำสิ่งที่ตนไม่มีสิทธิ์หรือไม่ได้รับอนุญาต เช่น เด็กขโมยสูบบุหรี่ เขาขโมยอ่านจดหมายเพื่อน.

โดน

หมายถึงก. กระทบกระทั่ง, กระทบกระแทก, สัมผัสถูกต้อง; ถูก เช่น โดนตี.

ยำขโมย

หมายถึงน. ยำเนื้อย่างใส่แตงกวา ปรุงรสเปรี้ยว เค็ม เผ็ด.

ทัวร์ลง

หมายถึงโดนรุมด่า โดนถล่มในโลกโซเซียล

มือไว

หมายถึงว. ขี้ขโมย.

เถยเจตนา

หมายถึงน. เจตนาในทางเป็นขโมย, ความตั้งใจจะขโมย. (ป. เถยฺยเจตนา).

เถยจิต

หมายถึงน. จิตประกอบด้วยความเป็นขโมย, จิตคิดขโมย. (ป. เถยฺยจิตฺต).

หัวขโมย

หมายถึงน. ผู้มีสันดานเป็นขโมย.

ริอ่าน

หมายถึงก. ริ เช่น ริอ่านเป็นขโมย.

ไพโดร

หมายถึง[-โดน] ก. พิโดร, กลิ่นฟุ้งไป.

โมษณะ

หมายถึง[-สะ-] น. การปล้น, การขโมย. (ส.).