ค้นเจอ 17 รายการ

เดียวดาย

หมายถึงว. คนเดียวเท่านั้น, แต่ลำพังผู้เดียว, เช่น อยู่เดียวดาย.

โดดเดี่ยว

หมายถึงว. เดียวเท่านั้น, อยู่ตามลำพังไม่เกี่ยวข้องกับใคร.

หัวเดียวกระเทียมลีบ

หมายถึงว. ตัวคนเดียวโดดเดี่ยว ไม่มีพวกพ้อง.

เชิงเดี่ยว

หมายถึงว. เดี่ยวโดด, โดดเดี่ยว, ไม่มีคู่.

ตามลำพัง

หมายถึงว. โดดเดี่ยว, เฉพาะตัวเอง, ไม่เกี่ยวข้องกับผู้อื่น.

โคเพลาะ

หมายถึง[-เพฺลาะ] น. วัวโทนเที่ยวไปโดดเดี่ยว.

ตระโมจ

หมายถึง[ตฺระโหฺมด] ว. ว้าเหว่, เปลี่ยวใจ, โดดเดี่ยว. (ข. สฺรโมจ).

กระทิงโทน

หมายถึงน. กระทิงที่ชอบแยกออกจากฝูงโดยสมัครใจหรือถูกตัวผู้อื่นไล่ออกจากฝูงให้อยู่โดดเดี่ยว.

เอกา,เอ้กา

หมายถึงว. หนึ่ง, คนเดียว, โดดเดี่ยว; ถือกินข้าวหนเดียวในเวลาระหว่างเช้าถึงเที่ยงเป็นกิจวัตร เรียกว่า ถือเอ้กา.

โกรด

หมายถึง[โกฺรด] (โบ) ว. ว่องไว, แข็งแรง; เต็มที่, เต็มกำลัง, เช่น ผอมเหมือนกวางโกรกโกรด. (มโนห์รา); เปลี่ยว, คะนอง, เช่น ควายโกรด; โดดเดี่ยว; โตรด ก็ใช้.

โตรด

หมายถึง[โตฺรด] (โบ) ว. โดดเดี่ยว เช่น เยียยลสุดาเดียวตรอมโตรด. (ทวาทศมาส); เปลี่ยว, คะนอง เช่น ส่วนสัตว์โตรดดุดัน. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์), โกรด ก็ใช้.

หง่าว

หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงแมวตัวผู้ร้องหาแมวตัวเมีย, โดยปริยายหมายความว่า โดดเดี่ยว, เหงาอยู่ตามลำพัง, เช่น ปล่อยให้นั่งหง่าวอยู่คนเดียว. น. เรียกว่าวชนิดหนึ่งที่มีเสียงดังเช่นนั้นว่า ว่าวหง่าว.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ