ค้นเจอ 285 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา โค่น

โค่น

หมายถึงก. ล้มหรือทำให้ล้มลง เช่น ต้นไม้โค่น โค่นต้นไม้, ทลายลง เช่น ยอดปรางค์โค่น, โดยปริยายหมายความว่า ทำให้หมดไปหรือสิ้นไป เช่น โค่นอำนาจ.

ก่น

หมายถึงก. ขุดโค่น.

ต้นไม้

หมายถึงน. คำรวมเรียกพืชทั่วไปโดยปรกติชนิดมีลำต้น, ใช้ในความหมายที่แคบกว่า คำว่า ต้น หมายถึง พืชชนิดที่มีลำต้นใหญ่มีกิ่งแยกออกไป.

ระเลิง

หมายถึงก. โค่น. (ข. รํเลิง).

ฌ เฌอ

หมายถึงต้นไม้

พฤกษชาติ

หมายถึงน. ต้นไม้, จำพวกต้นไม้.

ขึ้นต้นไม้สุดยอด

หมายถึง(สำ) ก. ขึ้นถึงตำแหน่งสูงสุดแล้ว.

ก่นสร้าง

หมายถึง(โบ) ก. ขุดโค่นต้นไม้ตอไม้และแผ้วถางเพื่อปลูกสร้าง, โก่นสร้าง ก็ว่า.

ลำหักลำโค่น

หมายถึง(สำ) น. ชั้นเชิงที่ใช้หักโค่นอีกฝ่ายหนึ่งอย่างรุนแรง ดุเดือด หรือโดยไม่ปรานีปราศรัย เช่น นักมวยคนนี้ชกมีลำหักลำโค่นดี. ว. ใช้ชั้นเชิงหักโค่นอีกฝ่ายหนึ่งอย่างรุนแรง ดุเดือด หรือโดยไม่ปรานีปราศรัย เช่น การที่จะเอาชนะนักมวยคนนี้ต้องใช้วิธีลำหักลำโค่น.

พฤกษา

หมายถึง[พฺรึกสา] น. ต้นไม้.

ทุม,ทุม-

หมายถึง(แบบ) น. ต้นไม้. (ป.).

ล้มช้าง

หมายถึงก. ฆ่าช้าง; โค่นคนที่มีอำนาจมีอิทธิพลลงได้.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ