ตัวกรองผลการค้นหา
โค
หมายถึงน. วัว (มักใช้เป็นทางการ) เช่น สั่งซื้อแม่โคพันธุ์ใหม่จากต่างประเทศ. (ป., ส.).
คำไวพจน์: วัว - คำไวพจน์ของ วัว พร้อมตัวอย่างการนำไปใช้
หมายถึงน. พระอาทิตย์ เช่น โคจร = ทางเดินของพระอาทิตย์ โควิถี = ทางสำหรับโคจรของพระอาทิตย์. (ป., ส.).
หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่งคล้ายขนมต้มขาว มีไส้อย่างหน้ากระฉีก ราดหัวกะทิขลุกขลิก เรียกว่า ขนมโค.
พรหมโคละ
หมายถึง[พฺรมมะโคละ] น. จักรวาล. (ส.).
งัว
หมายถึงน. วัว, โค ก็เรียก.
ทู
หมายถึง(กลอน) ว. สอง เช่น ลูกเสือสนองคำโคทู. (เสือโค).
อมรโคยานทวีป
หมายถึงน. ทวีปใหญ่อยู่ทางทิศตะวันตกของเขาพระสุเมรุเป็นทวีป ๑ ใน ๔ ทวีป ได้แก่ อุตรกุรุทวีปหรืออุตรกุรูทวีป บุพวิเทหทวีป ชมพูทวีป และอมรโคยานทวีป.
วัตสดร
หมายถึง[วัดสะดอน] (แบบ) น. โคหนุ่ม, โคถึก. (ส. วตฺสตร).
โคโรค
หมายถึงน. ปรวดเป็นก้อนอยู่ในหนังโค ใช้เป็นเครื่องยา. (ส. โคโรจน).
โคมัย
หมายถึงน. ขี้วัว. (ป., ส. โค + มย).
เบญจโครส
หมายถึง[-โค-รด] น. นมโค ๕ อย่าง คือ นมสด นมส้ม เนยใส เนยข้น เปรียง. (ป.).
ข่มเขาโคขืนให้กินหญ้า
หมายถึง(สำ) ก. บังคับขืนใจผู้อื่นให้ทำตามที่ตนต้องการ เช่น จะจัดแจงแต่งตามอารมณ์เราเหมือนข่มเขาโคขืนให้กินหญ้า. (สังข์ทอง).
