ตัวกรองผลการค้นหา
โก่,โก้,โก้
หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) ก. กู่ตะโกน, เรียกดัง ๆ.
สำนวนไทย หมวด ก-ฮ
สำนวนไทย หมวด ก-ฮ (ต่อ 2)
ภาษาบาลี-สันกฤต
ที่มาของสำนวน สุภาษิต คำพังเพย หมวด ก
โว
หมายถึง(ปาก) ก. พูดโอ้อวด เช่น โวมากไปหน่อยแล้ว. ว. โอ้อวด เช่น คุยโว.
โก้,โก้,โก้หร่าน
หมายถึงว. หรูหราภูมิฐาน (มักใช้แก่กิริยาแต่งตัวหรือการแสดงกิริยาอื่น ๆ).
โป้
หมายถึงก. โว, พูดอวดดี, เช่น บ้านํ้าลายพูดโอ้ออกโป้ไป. (คาวี). ว. ใหญ่.
โก้เก๋
หมายถึงว. หรูหรางามเข้าที (มักใช้แก่กิริยาแต่งตัวหรือการแสดงกิริยาอื่น ๆ).
ก
หมายถึงพยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.
ชีโว
หมายถึง(โหร) น. ชื่อยาม ๑ ใน ๘ ยามในเวลากลางคืน. (ดู ยาม).
ลงรอย,ลงรอยกัน
หมายถึงก. เข้ากันได้.
ลี
หมายถึงก. ไป.
เป็นได้
หมายถึงก. อาจ.
ครอบคลุม
หมายถึงก. รวมไปถึง.
ยินยอมพร้อมใจ
หมายถึงก. เห็นด้วยร่วมกัน.