ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ระแหก, แพรก, แยะ, กะแหยก, วิภัช,วิภัช-, แพร่งพราย, กำจัด, ชรแร่ง, ชิ้น, ขจัด, คัด
แยะ
หมายถึงก. แยก, แบะออก, แตกออก. ว. มากมาย เช่น ข้าวของมีแยะไป, มักใช้เข้าคู่กับคำ เยอะ เป็น เยอะแยะ.
สำนวนไทย หมวด ก-ฮ (ต่อ 2)
คำราชาศัพท์ - คําราชาศัพท์ 100 คำที่ควรรู้
การันต์ ไม่เท่ากับ ทัณฑฆาต
สุภาษิต หมวด ก-ฮ
แพรก
หมายถึง[แพฺรก] น. ทางแยกของลำนํ้า. ก. แตก, แยก.
ชรแร่ง
หมายถึง[ชฺระ-] (กลอน) ก. แบ่ง, แยก, เช่น ฟ้าชรแร่งหกคลอง ช่วยดู. (แช่งนํ้า).
แยก
หมายถึงก. ทำให้สิ่งที่รวมกันอยู่หรือประกอบกันอยู่ออกจากกัน เช่น แยกกลุ่มประชุม แยกกล้วยไม้, กิริยาของสิ่งที่รวมกันอยู่หรือประกอบกันอยู่แตกออกจากกัน เช่น แผ่นดินแยก, แตกหรือทำให้แตกออกเป็นทาง เช่น แม่นํ้าแยก ทางแยก, ไม่รวมกัน เช่น แยกกันอยู่.
วิภัช,วิภัช-
หมายถึง[-พัด, -พัดชะ-] ก. แบ่ง, แยก, จำแนก. (ป., ส.).
ระแหก
หมายถึง(กลอน) ก. แตก, แยก.
แพร่งพราย
หมายถึงก. แยก, กระจายไป, แผ่ไป; เปิดเผยความลับ (มักใช้ในความปฏิเสธ) เช่น เรื่องนี้รู้แล้วอย่าแพร่งพรายไป.
กำจัด
หมายถึงก. ขับไล่, ปราบ, ทำให้สิ้นไป. (ข. ขฺจาต่ ว่า พลัด, แยก).
ชิ้น
หมายถึงน. ก้อนหรือแผ่นเล็กที่ตัด แล่ แบ่ง แยก หรือ แตกออกจากส่วนใหญ่ เช่น ชิ้นปลา ชิ้นเนื้อ ชิ้นกระเบื้อง, ลักษณนามเรียกสิ่งที่เป็นก้อนเป็นแผ่นเล็ก ๆ เช่นนั้น เช่น ผ้าชิ้นหนึ่ง เนื้อ ๒ ชิ้น.
ขจัด
หมายถึง[ขะ-] ก. กำจัด เช่น ขจัดความสกปรก; กระจัด, แยกย้ายออกไป. (ข. ขฺจาต่ ว่า พลัด, แยก).
คัด
หมายถึงก. เลือก, แยกสิ่งที่รวมกันอยู่, เช่น คัดออก คัดเอาไว้, งัดให้เผยอหรือเคลื่อนที่ เช่น คัดไม้ซุง, ใช้พายหรือแจวงัดนํ้าออกจากตัว, ตรงข้ามกับ วาดเรือ; ลอกข้อความหรือลวดลายออกมาจากต้นฉบับ เช่น เอาหนังสือนี้ไปคัด. (อะหม คัด ว่า แยก, ทำให้แยก).
พลัดพราก
หมายถึงก. จากไป, แยกออกจากกันไป.
