ค้นเจอ 440 รายการ

แถบ

หมายถึงว. สิ่งที่แบนยาว เช่น แถบทอง ผ้าแถบ; ซีก, ด้าน, เช่น ร่างกายตายไปแถบหนึ่ง ไฟไหม้ไปแถบหนึ่ง; ถิ่น, แถว, เช่น อยู่แถบนี้; (ถิ่น-พายัพ) เรียกเงินรูปีที่เคยใช้ในพม่าว่า เงินแถบ.

ร้อนที่

หมายถึง(ปาก) ก. มีเหตุหรือมีเรื่องเดือดร้อนทำให้อยู่ติดที่ไม่ได้.

ร้อน

หมายถึงว. มีความรู้สึกตามผิวหนังเหมือนถูกไฟเป็นต้น, ตรงข้ามกับ เย็น; กระวนกระวาย เช่น ร้อนใจ; รีบเร่ง, ช้าอยู่ไม่ได้.

แพรแถบ

หมายถึงน. แพรที่เป็นแถบสีต่าง ๆ เป็นเครื่องหมายอิสริยาภรณ์ ใช้ประดับที่หน้าอก.

ร้อนใจ,ร้อนอกร้อนใจ

หมายถึงก. เดือดร้อนใจ, กระวนกระวายใจ.

ย่านยาว

หมายถึงน. แถบแม่นํ้าที่ยาวตรงไปไกล.

ธุวมณฑล

หมายถึงน. แถบขั้วโลก.

ร้อนวิชา

หมายถึง(สำ) ก. เกิดความเร่าร้อนเนื่องจากคาถาอาคมจนอยู่ไม่เป็นปรกติ; เร่าร้อนอยากจะแสดงวิชาความรู้พิเศษหรือคาถาอาคมจนผิดปรกติวิสัย.

รีบร้อน

หมายถึงก. อาการที่รีบทำอย่างลุกลน เช่น เขารีบร้อนไปทำงานจนลืมกระเป๋าสตางค์. ว. รีบลุกลน เช่น พอได้รับโทรเลข เขาก็ไปอย่างรีบร้อน.

พักร้อน

หมายถึงก. หยุดพักผ่อน.

แสบร้อน

หมายถึงก. อาการที่รู้สึกทั้งแสบทั้งร้อน.

ร้อนรุ่ม

หมายถึงก. กลัดกลุ้มด้วยร้อนใจ, รุ่มร้อน ก็ว่า.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ