ค้นเจอ 236 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา กระชั้น, แต่งหน้า, เสริมสวย

แต่ง

หมายถึงก. จัดให้งาม เช่น แต่งร้าน แต่งบ้าน, ทำให้ดี เช่น แต่งต้นไม้ แต่งผม; จัดตั้ง เช่น แต่งทนาย แต่งราชทูต; จัดแจง เช่น แต่งเครื่องราชบรรณาการ แต่งทัพ; เรียบเรียงให้เป็นเรื่องราว เช่น แต่งหนังสือ แต่งโคลงกลอน, คิดทำขึ้นเอง เช่น แต่งเรื่อง; ครอง เช่น แต่งเมือง ว่า ครองเมือง.

กระแต่ง,-กระแต่ง

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระต่อง เป็น กระต่องกระแต่ง.

รัง

หมายถึงก. แต่ง, สร้าง, ตั้ง.

ผู้ประพันธ์เพลง

หมายถึงน. ผู้แต่งทำนองเพลง, ผู้แต่งเนื้อร้องและทำนองเพลง, นักแต่งเพลง ก็เรียก.

เสกสรรปั้นแต่ง

หมายถึงก. แต่งเรื่องขึ้นมาโดยจะมีความจริงหรือไม่ก็ได้เพื่อให้เข้าใจผิด เช่น คนคนนี้ช่างเสกสรรปั้นเรื่องมาเล่าให้ผู้ใหญ่ผิดใจกันอยู่เสมอ.

บุญทำกรรมแต่ง

หมายถึง(สำ) บุญหรือบาปที่ทำไว้ในชาติก่อนเป็นเหตุทำให้รูปร่างหน้าตาหรือชีวิตของคนเราในชาตินี้สวยงาม ดี ชั่ว เป็นต้น.

ว่าเอาเอง

หมายถึงก. พูดแต่งเรื่องขึ้นมาเอง.

ปรัด

หมายถึง[ปะหฺรัด] (กลอน) ก. แต่ง.

เครื่องแบบ

หมายถึงน. เครื่องแต่งกายที่กำหนดให้แต่งเหมือน ๆ กันเฉพาะหมู่หนึ่งคณะหนึ่ง.

นิพันธ์

หมายถึงน. นิพนธ์, เรื่องที่แต่งขึ้น. ก. ร้อยกรองถ้อยคำ, แต่งหนังสือ. (ป., ส.).

ขบูร,ขบวร

หมายถึง[ขะบูน, ขะบวน] (แบบ) ว. แต่ง, ประดับ.

กวีนิพนธ์

หมายถึงน. คำประพันธ์ที่กวีแต่ง.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ