ตัวกรองผลการค้นหา
แขน
หมายถึงน. อวัยวะที่ต่อจากไหล่ทั้ง ๒ ข้าง, (ราชา) เรียกอวัยวะตั้งแต่ศอกไปถึงไหล่ว่า พระพาหา ตั้งแต่ศอกไปถึงมือว่า พระกร; เรียกสิ่งที่ยื่นออกไปจากส่วนใหญ่เหมือนรูปแขน เช่น แขนเสื้อ ไม้เท้าแขน.
คำที่มีตัวการันต์
อนุญาต ที่ไม่ใช่ อนุญาติ
หมายถึงน. เรียกสายเสื้อชั้นในของผู้หญิง.
วงแขน
หมายถึงน. อ้อมแขน เช่น โอบไว้ในวงแขน ได้ถ้วยรางวัลมา กอดไว้ในวงแขนไม่ยอมวาง.
อ้อมแขน
หมายถึงน. วงแขนที่โอบไว้ เช่น แม่โอบลูกไว้ในอ้อมแขน.
โทษา
หมายถึงน. แขน. (ส.).
ภุชา
ควงแขน
หมายถึงก. เอาแขนคล้องกัน.
โกก
หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) ว. คอก เช่น แขนโกก ว่า แขนคอก.
แขนพับ
หมายถึงน. ส่วนของแขนตรงที่พับได้.
พาหุ
หมายถึงน. แขน. (ป., ส.).
ข้อพับ
หมายถึงน. ส่วนของแขนหรือขาที่พับได้.
ติดตะกร้อ
หมายถึงก. บังคับตะกร้อให้ติดอยู่บนเข่าหรือแขนเป็นต้น.