ผลการค้นหา

ใจกลาง

หมายถึงน. ศูนย์กลาง.

แก่น

หมายถึงน. เนื้อไม้แข็งและมีสีเข้ม อยู่ถัดกระพี้เข้าไป, เนื้อแท้, หลักสำคัญ เช่น แก่นพระศาสนา. ว. ดื้อรั้นซุกซนไม่เกรงกลัวใคร.

มิญช,มิญช-

หมายถึง[มินชะ-] น. เยื่อ, แก่นหรือเมล็ด. (ป.).

เมล็ด

หมายถึง[มะเล็ด] น. ส่วนภายในของผลไม้ที่เพาะเป็นต้นขึ้นได้ เช่น เมล็ดมะม่วง เมล็ดมะปราง, เม็ด ก็ว่า. (แผลงมาจาก เม็ด).

กึ่งกลาง

หมายถึงว. ใจกลาง, ตรงกลาง.

ตัวเมือง

หมายถึงน. ย่านใจกลางเมือง มักมีแม่นํ้าหรือกำแพงล้อมรอบ.

ธรรมสาร

หมายถึงน. สาระแห่งธรรม, แก่นธรรม.

เล็ด

หมายถึงน. เม็ด, เมล็ด, เรียกเม็ดหรือเมล็ดผลไม้ที่มีขนาดเล็กโดยเฉพาะบางชนิด บางทีหมายถึงส่วนในของเมล็ด. ก. ลอดออกแต่น้อย เช่น นํ้าตาเล็ด.

น้ำมันลินสีด

หมายถึงน. น้ำมันที่ได้จากเมล็ดของต้นแฟลกซ์.

ปลายข้าว

หมายถึงน. ข้าวสารที่เมล็ดแตกหรือแหลก.

ข้าวเปลือก

หมายถึงน. เมล็ดข้าวที่ยังไม่ได้เอาเปลือกออก.

เพรียกพร้อง

หมายถึงก. ร้องเซ็งแซ่ (ใช้แก่นกเป็นต้น).