ตัวกรองผลการค้นหา
แกล้ม
หมายถึง[แกฺล้ม] น. ของกินกับเหล้า, กับแกล้ม ก็ว่า. ว. ไปด้วยกัน, ควบคู่กันไป, แกมกัน, (ใช้แก่กิริยากิน) เช่น กินแกล้มเหล้า.
กับแกล้ม
หมายถึง[-แกฺล้ม] น. ของกินกับเหล้า, แกล้ม ก็ว่า.
เหล้า
หมายถึง[เล่า] น. นํ้าเมาที่กลั่นหรือหมักแล้ว.
เหล้าขาว
หมายถึงดู เหล้าโรง.
เหล้าโรง
หมายถึงน. เหล้าที่กลั่นจากโรงงานสุราโดยทั่วไปมักมีความเข้มข้นของเอทิลแอลกอฮอล์ประมาณ ๒๘ ดีกรี หรือ ๔๐ ดีกรี, เหล้าขาว ก็เรียก.
วารุณี
หมายถึงน. เทวีแห่งเหล้า; เหล้า. (ป., ส.).
อาระ
หมายถึงน. เหล้า. (ช.).
ไก่สามอย่าง
หมายถึงน. เครื่องกินแกล้มเหล้า มีกุ้งแห้ง ถั่วลิสง และตะไคร้ เป็นหลัก อาจเพิ่ม ขิงหัวหอม หรือพริกขี้หนู เข้าด้วยก็ได้.
น้ำจัณฑ์
หมายถึง(ราชา) น. เหล้า.
อาพัด
หมายถึงก. เสกเหล้ากินเพื่อให้คงกระพัน เรียกว่า อาพัดเหล้า.
กรึ๊บ
หมายถึง[กฺรึ๊บ] ว. เสียงเกิดจากการกลืนของเหลวเช่นเหล้าอย่างรวดเร็ว, ลักษณนามเรียกการดื่มเหล้าอึกหนึ่ง ๆ ด้วยอาการอย่างนั้น เช่น ดื่มเหล้ากรึ๊บหนึ่ง ดื่มเหล้า ๒ กรึ๊บ. (ปาก) ก. ดื่ม (มักใช้แก่เหล้า).
ไวน์
หมายถึงน. เหล้าองุ่น (อ. wine).