ค้นเจอ 128 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา เดาะ, กะ, กะ-

แกน

หมายถึงน. วัตถุแข็งที่อยู่ตรงกลางของสิ่งอื่นสำหรับยึดให้อยู่, วัตถุแข็งที่มีสิ่งอื่นหุ้ม. ว. แข็งเป็นไตอยู่ข้างใน (มักใช้แก่ผลไม้) เช่น ทุเรียนแกน มะม่วงแกน; ขัดสน, จำใจ, เช่น อยู่ไปแกน ๆ เต็มแกน.

เจาะ,เจาะ,เจาะจง

หมายถึงก. ตั้งใจเฉพาะ, มุ่งไปที่, เช่น นักข่าวเจาะข่าวเรื่องยาเสพติดในโรงเรียน หัวหน้าเจาะจงให้เขาทำงานชิ้นนี้.

เจาะ

หมายถึงก. ทำให้เป็นช่องเป็นรู.

วิชาแกน

หมายถึงน. รายวิชาที่อยู่ในหลักสูตรร่วมกันของหลายคณะหรือหลายสาขาของปริญญาเดียวกัน ที่ผู้เรียนในคณะหรือสาขาเหล่านั้นจะต้องเรียน. (อ. core course).

แกนทราย

หมายถึงน. แกนที่ใช้ในการหล่อพระพุทธรูปหรืองานประติมากรรมไทยด้วยวิธีสูญขี้ผึ้ง ทำด้วยทรายผสมดินเหนียว หมักให้ชุ่มและเหยียบให้เข้ากันจนเหนียว จึงปั้นขึ้นเป็นรูปเลา ๆ เรียกว่า โกลน แล้วผึ่งให้แห้ง จากนั้นเอาขี้ผึ้งพอกและปั้นส่วนผิวจนเป็นรูปตามที่ต้องการ.

บ่อง

หมายถึงก. เจาะ, สับ.

ขื่อจมูก

หมายถึงน. แกนกลางระหว่างช่องจมูก.

เวธะ

หมายถึงน. การเจาะ, การแทง. (ป., ส.).

ไม้งามกระรอกเจาะ

หมายถึง(สำ) น. หญิงสวยที่ไม่บริสุทธิ์.

ธูปไม้ระกำ

หมายถึงน. ธูปที่ใช้ไม้ระกำเป็นแกน.

แกนะ

หมายถึง[กะแหฺนะ] (โบ) ก. แกะ, สลัก, เจาะ.

รังดุม

หมายถึงน. ช่องที่เจาะสำหรับขัดลูกดุม.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ