ผลการค้นหา

จู้จี้

หมายถึงก. งอแง เช่น เด็กจู้จี้, บ่นจุกจิกรํ่าไร เช่น คนแก่จู้จี้; พิถีพิถันเกินไป เช่น ซื้อของเลือกแล้วเลือกอีกจู้จี้มาก.

จู้จี้

หมายถึงดู จี่ ๒.

เจ้าอารมณ์

หมายถึงว. ที่โกรธง่าย, ที่เอาใจยาก.

เอาใจ

หมายถึงก. คอยปฏิบัติให้ถูกใจ, ตามใจ.

เอาใจออกหาก

หมายถึงก. ห่างเหินไปไม่ร่วมมือร่วมใจเหมือนเดิม, ตีตนจากไป, ปลีกตัวออกไป, ตีตัวออกหาก ก็ว่า.

เอาใจเขามาใส่ใจเรา

หมายถึง(สำ) ก. ให้รู้จักเห็นใจผู้อื่น.

ยาก

หมายถึงน. ความลำบาก. ว. ลำบาก เช่น พูดยาก, ไม่สะดวก เช่น ไปยาก มายาก, ไม่ง่าย เช่น ตอบยาก ทำยาก; จน เช่น คนยาก, นิยมใช้เข้าคู่กันเป็น ยากจน; (โบ) ขายตัวเป็นทาส.

ใฝ่ใจ

หมายถึงก. เอาใจผูกพันอยู่.

โอ้โลม

หมายถึงก. ปลอบโยน, เอาใจ.

แปรพักตร์

หมายถึงก. เอาใจออกหาก, ไม่ซื่อตรง.

ตั้งอกตั้งใจ

หมายถึงก. เอาใจจดจ่อ, ตั้งใจ ก็ว่า.

งอแง

หมายถึงว. ขี้แย, ขี้อ้อน, (ใช้แก่เด็ก); (ปาก) รวนเร, บิดพลิ้ว; เอาใจยาก.