ค้นเจอ 89 รายการ

อมร,อมร-

หมายถึง[อะมอน, อะมอนระ-, อะมะระ-] น. ผู้ไม่ตาย, เทวดา. ว. ไม่ตาย, ไม่เสื่อมสูญ, ยั่งยืน. (ป., ส.).

เอก,เอก-

หมายถึง[เอกะ-, เอกกะ-] ว. หนึ่ง (จำนวน); ชั้นที่ ๑ (ใช้เกี่ยวกับลำดับชั้น หรือขั้นของยศ ตำแหน่ง คุณภาพ หรือวิทยฐานะ สูงกว่า โท) เช่น ร้อยเอก ข้าราชการชั้นเอก ปริญญาเอก; เรียกเครื่องหมายวรรณยุกต์รูปดังนี้ ว่า ไม้เอก; ดีเลิศ เช่น กวีเอก, สำคัญ เช่น ตัวเอก; เรียกระนาดที่มีเสียงแกร่งกร้าวกว่าระนาดทุ้ม มีไม้แข็ง ๒ อันสำหรับตี ว่า ระนาดเอก. (โบ) น. เรียกลูกหญิงคนที่ ๗ ว่า ลูกเอก, คู่กับลูกชายคนที่ ๗ ว่า ลูกเจ็ด. (กฎ.). (ป., ส.).

อมรา

หมายถึง(กลอน) น. อมร.

เอกม

หมายถึง[เอก-มอ] ว. เอกอย่างกลาง. (ตัดมาจาก เอกมัธยม).

ศิษย์เอก

หมายถึงน. ศิษย์ที่มีความรู้ความสามารถเป็นเลิศเหนือศิษย์ทั้งปวงหรือเหนือศิษย์แต่ละรุ่น.

เอกส

หมายถึง(โบ) [เอก-สอ] ว. เอกอย่างสามัญ. (ตัดมาจาก เอกสามัญ).

รังแรก

หมายถึงว. แรกตั้ง, ก่อน, แรกเริ่ม, เป็นเอก.

ดุษฎีบัณฑิต

หมายถึงน. ปริญญาเอก; ผู้ได้รับปริญญาเอก.

อำมร

หมายถึง[-มอน] น. เทวดา, แผลงมาจาก อมร. (ป. อมร ว่า ผู้ไม่ตาย หมายถึง เทวดา).

อมรโคยานทวีป

หมายถึงน. ทวีปใหญ่อยู่ทางทิศตะวันตกของเขาพระสุเมรุเป็นทวีป ๑ ใน ๔ ทวีป ได้แก่ อุตรกุรุทวีปหรืออุตรกุรูทวีป บุพวิเทหทวีป ชมพูทวีป และอมรโคยานทวีป.

อมรินทร์,อมเรนทร์

หมายถึงน. พระอินทร์. (ส. อมร + อินฺทฺร).

เพชรน้ำเอก

หมายถึง(สำ) ว. ดีเป็นพิเศษยอดเยี่ยม.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ