ค้นเจอ 24 รายการ

เฉา

หมายถึงก. เหี่ยว, ไม่สดชื่น.

เหี่ยวแห้ง

หมายถึงว. เหี่ยวแล้วค่อย ๆ แห้งไป เช่น ใบไม้เหี่ยวแห้ง. ก. ขาดความสดชื่นเพราะหดหู่ใจ เช่น จิตใจเหี่ยวแห้ง, แห้งเหี่ยว ก็ว่า.

ตายนึ่ง

หมายถึงก. เฉาหรือเหี่ยวเพราะถูกแดดหรือไอร้อนอย่างถูกนึ่ง.

เหี่ยว

หมายถึงว. ไม่สดชื่นเพราะขาดน้ำ เช่น ดอกไม้เหี่ยว, ค่อยแห้งไป เช่น ส้มโอเหี่ยว, ไม่เต่งตึง เช่น หนังเหี่ยว; สลด เช่น ใจเหี่ยว.

สลบแดด

หมายถึงก. อาการที่ใบไม้ดอกไม้เหี่ยวหรือเฉาเมื่อถูกแดดหรือความร้อน.

หน้าเหี่ยว

หมายถึงน. หน้าที่ไม่เต่งตึง, โดยปริยายหมายความว่า ไม่สมปรารถนา เช่น ขอสตางค์แม่ไม่ได้ก็หน้าเหี่ยวกลับมา.

จุดเหี่ยวเฉา

หมายถึงน. ขีดขั้นที่กำหนดปริมาณนํ้าในดินน้อยที่สุดเท่าที่พืชจะสามารถนำไปเลี้ยงลำต้นได้โดยไม่เหี่ยวเฉา ถ้ามีปริมาณนํ้าในดินน้อยกว่านั้น พืชจะเหี่ยวเฉาทันที.

กระอ้า

หมายถึงน. โรคพืชชนิดหนึ่งเกิดแก่ใบยาสูบ ทำให้ใบเฉาเหี่ยวแห้งหรือตายนึ่ง.

แห้งเหี่ยว

หมายถึงก. ขาดความสดชื่น, เหี่ยวแห้ง ก็ว่า.

ตรมตรอม

หมายถึง[-ตฺรอม] ก. ระทมใจจนเหี่ยวแห้ง, กรมกรอม ก็ว่า.

กรมกรอม

หมายถึงก. ระทมใจจนเหี่ยวแห้ง, ตรมตรอม ก็ว่า.

มิลาต

หมายถึงว. เหี่ยว, โรย; อิดโรย, เมื่อย. (ป.).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ