ผลการค้นหา

เบี่ยง

หมายถึงก. เลี่ยง, เบน, เอี้ยว, เช่น เบี่ยงตัว. ว. ที่เลี่ยง, ที่เบน, เช่น ทางเบี่ยง สะพานเบี่ยง.

เบน

หมายถึงก. เหหรือทำให้เหไปข้างใดข้างหนึ่ง เช่น หัวเรือเบน เบนหัวเรือ เบนความคิด เบนความสนใจ.

เห

หมายถึงก. เบนไป เช่น เหหัวเรือ, เขว เช่น เขาเหไปเข้าข้างศัตรู, เฉ เช่น รถยนต์เหออกนอกทาง.

ห่าง,ห่าง ๆ

หมายถึงว. ไกล เช่น ห่างหูห่างตา บ้านอยู่ห่างถนนมาก, บางทีใช้เข้าคู่กันเป็น ห่างไกล; ไม่ชิด เช่น ญาติห่าง ๆ, ไม่ถี่ เช่น มีลูกห่าง.

มือห่างตีนห่าง

หมายถึง(สำ) ว. สุรุ่ยสุร่าย; เลินเล่อ, สะเพร่า, ไม่ระมัดระวัง.

หันเห

หมายถึงก. เบนจากเดิม.

เหวี่ยง

หมายถึง[เหฺวี่ยง] ก. ซัดเบี่ยงไป.

เหรอ,เหรอะ

หมายถึง(ปาก) คำที่มีเสียงเพี้ยนมาจากคำว่า หรือ.

เหยิบ ๆ

หมายถึง[เหฺยิบ] ว. เยิบ ๆ.

แรมโรย

หมายถึงก. ห่างโหย.

เหมันต,เหมันต-,เหมันต์

หมายถึง[เหมันตะ-] น. ฤดูหนาว ในคำว่า ฤดูเหมันต์, เหมันตฤดู ก็ว่า. (ป., ส.).

ระเหหัน

หมายถึงว. ซวดเซเหหันไปมา, วนเวียนไปมา.